खबरकर्म र कोरोनाको जोखिम

सम्पादक
वैशाख ३१, २०७८

हिजोआज सामाजिक सञ्जाल खोल्नेबित्तिकै त्रासलाग्दा खबर देखिन्छन् । पहिला पहिला यति संक्रमित भए भन्ने खबरका लिंक आउँथे । ए उसलाई कोरोना लागेको रहेछ, छिटै बिसेक लाग्छ भनेर बसिन्थ्यो । अहिलेका खबर भयानक हुन्छन् अनि मन नै अत्याउने हुन्छन् । मुटु थर्काउने हुन्छन् । ३० वैशाखको बिहानै सामाजिक सञ्जालबाटै दुखद खबर थाहा लाग्यो । सारै मिजासिलो, फरासिलो र कर्मशील एक सञ्चारकर्मीले कोरोनासँगको लडाइँ हारे । पोखराबाट प्रशारण हुने गण्डकी टेलिभिजनका निर्देशक गणेश पौडेलले बिहानै यो संसारबाट बिदा लिएछन् । यो खबरले २ तरिकाबाट दुखी बनायो । एक त चिनेजानेको साथीको कलिलो उमेरमै निधन भयो । त्यो पनि सबैसँग हाँस्ने, बोल्ने रमाउने व्यवहारको साथी । यसले मन खिन्न बनायो । त्योसँगै अर्को त्रास सुरु भयो । सञ्चारकर्मीहरु जहिले, जतिखिेर, जहाँ पनि पुग्नुपर्छ । सबैतिर खतरा छ । कोरानोको भाइरसले आक्रमण गर्न सक्छ । कि त उपचार नपाइन सक्छ, कि त पाइहाले पनि बाँच्ने सम्भावना कम छ । यी र यस्तै भावना आज पोखरेली सञ्चारकर्मीहरुले व्यक्त गरे ।

डर छ, त्रास छ र पनि खबर कर्ममा लाग्नेहरु निरन्तर खटिएकै छन् । तर कसरी खटिने भन्ने आफैमा भर पर्छ । हिँडडुल गरिरहनुपर्छ । भीडभाडमा पनि पुग्नै पर्छ । त्यति नभए ताजा समाचार संकलन गर्न सकिँदैन । त्यहि भएर पत्रकारहरु जोखिम मोलेरै भए पनि कर्ममा खटिएका छन् । यस्तो महामारीका बेला धेरै मानिस जानकारीका लागि सञ्चारमाध्यमकै भर परेका हुन्छन् । त्यसैका लागि भए पनि अपडेट जरुरी छ । यस्तो बेलामा पत्रकारहरुले डर र त्रासका भन्दा पनि अलि मनोपरामर्श प्रदान गर्ने खालका समाचार प्रवाह गर्दा उपयुक्त हुन्छ भन्नेमा दुईमत छैन । कोरोना संक्रमण भएर निको भएकाहरु भन्छन्– आइसोलेसनमा बसेका बेला सामाजिक सञ्जाल र मिडिया त सारै नै घातक रहेनछन् भनेर । त्यसो भन्नुको कारण हो ती माध्यमबाट सकारात्मक सन्देश प्रवाह भएनन् ।

यी र यस्तै जोखिम मोलेरै भए पनि सञ्चारकर्मीहरु कर्ममा खटिनुनै परेको छ । पोहोरदेखि नै हामीले पाठ सिकिसकेका छौं । सकेसम्म घरबाटै काम गरौं । निस्कनै पर्ने भए पनि स्वास्थ्य मापदण्ड पालना गर्न कदापि नचुकौं । कार्यालयमा काम गर्नुपर्ने भए पनि दुरी कायम गरौं । यो कोभिडको महामारी बढ्दै जाँदा सञ्चारकर्मीको रोजगारीमा समेत चुनौती थपिने निश्चित छ । पोहोरकै घटना हेर्ने हो भने पनि मुलुकभर हजारौं पत्रकारले जागिर गुमाए । कतिले अहिलेसम्म तलब समेत पाएका छैनन् । रोजगारी गुमाएपछि साँझबिहान हातमुख जोड्नै धौ हुन्छ । यस्तो अवस्थामा पत्रकारको छाता संस्था महासंघ र अन्य संघसंस्था अलि चनाखो हुन जरुरी छ । आखिर संगठनको भर चाहिने दुख पर्दा त हो नि ।

Related News

सम्बन्धित समाचार

  • आन्दोलनलाई उत्तेजक नबनाऊ

    सम्पादक पौष २३, २०८०
    काठमाडौंको बालकुमारीमा भएको आन्दोलनका क्रममा अछामका वीरेन्द्र शाह र दैलेखका सुजन रावतको प्रहरीको गोली लागेर ज्यान गयो । घटनाको समाचार…
  • नेपालको बिजुली भारतले किन्ने सम्झौता

    सम्पादक पौष २२, २०८०
    नेपाल–भारत संयुक्त आयोगको सातौं बैठक काठमाडौंमा सम्पन्न भयो । बैठकमा नेपालको तर्फबाट प्रतिनिधि मण्डलको नेतृत्व परराष्ट्रमन्त्री एनपी साउद र भारतीय…
  • अग्रज पत्रकार पोखरेलको निधन

    सम्पादक पौष २०, २०८०
    पुराना पुस्ताका अग्रज पत्रकार गोकुलप्रसाद पोखरेलको सोमबार काठमाडौंको त्रिभुवन विश्वविद्यालय शिक्षण अस्पतालमा उपचारका क्रममा निधन भयो । उनी लामो समयदेखि…
  • प्रमको सम्बोधनः कामभन्दा आश्वासन धेरै

    सम्पादक पौष १२, २०८०
    प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहालले आफूले सरकारको नेतृत्व सम्हालेको एक वर्ष पूरा भएको अवसरमा मंगलबार राष्ट्रका नाममा सम्बोधन गरेर सरकारको काम कुराको…
  • त्रिविमा राजनीतिक भागबण्डा अन्त्य गर्ने उद्घोष

    सम्पादक पौष ४, २०८०
    विश्वविद्यालयले प्रत्येक वर्ष दीक्षान्त समारोहको आयोजना गरेर आफ्ना विद्यार्थीहरूलाई दीक्षित गर्ने गर्दछ । त्यस्तै समारोह त्रिभुवन विश्वविद्यालयले पनि गर्दै आएको…

hero news full width