यसपालि बर्खा अगावै लगातार झरी पर्यो । जताततै बाढी पहिरोका खबरमात्र छन् । यसबाट मानवीय र भौतिक क्षति निकै भएको छ । बर्खा अझै आधाआधि भएको छैन । अबको बाँकी अवधि के हुने हो आकलन गर्न सकिने अवस्था नै छैन । किनभने अवस्था यति भयावह भयो कि बाढी पहिरोबाट घरबास र ज्यान जोगाउन पनि मुस्किल भइसक्यो । यसपालि त झरी हिमाल चढेको छ । हिमाली जिल्लामा पानीकै कारण ठूलै क्षति भयो । जसबाट प्रभावित भएकाहरुलाई खासै राहत मिलेको छैन । उता मेलम्चीतिर उस्तै छ । बस्तीमा अहिले खोलो बगेको छ । घर र बजार कतातिर थियो अनुमान नै गर्न नसक्ने गरी क्षति पुगेको छ । खोलाले पूरै बस्ती बगाएर बगर बनाएको छ । अरु जिल्लातिरको पनि अवस्था उही छ । हिमाल र पहाडी भेगमा पहिरो जाँदा तराईको भूभाग जलमग्न हुन्छ । त्यसो त विपत्तिले धनी गरिब भन्दैन । तर पनि यसको मारमा प्रायः गरिब निमुखा नै बढी परेका हुन्छन् ।
यो वर्षको तथ्यांकका बारेमा पछि आकलन होला । बितेका वर्षहरुको तथ्यांक केलाउने हो भने नेपालमा बर्सेनि बाढी, पहिरो र डुबानबाट २ सय जना हाराहारीको मृत्यु हुने गरेको छ । यसैगरी २ अर्ब रुपैयाँ बराबरको धनमाल नोक्सान हुने गरेको छ । विपत्तिबाट हुने वातावरणीय विनाशको त हिसाबकिताब नै छैन । पछिल्लो १० वर्षको तथ्यांक हेर्ने हो भने पहिरो, बाढी, डुबान र पानीजन्य प्रकोपबाट मुलकभर १६ सय ९८ जनाको मृत्यु, भएको छ । ७ सय ४२ जना बेपत्ता छन् । ९ सय ३९ जना घाइते भए । ७१ हजार २ सय ७८ घरधुरी प्रभावित छन् । १८ अर्ब ३२ करोड ४७ लाख ५८ हजार रुपैयाँ बराबरको धनमालमा क्षति पुगेको छ । यो तथ्यांक हेरेर विपद् व्यवस्थापनका बारेमा देखिने गरी निर्णय हुनुपर्ने हो । तर खै त्यस्तो भएकोजस्तो भने देखिँदैन ।
अहिले मुलुकमा ३ तहका सरकार सञ्चालनमा छन् । उनीहरुको क्षेत्राधिकार तोकिएको छ । तर पनि समन्वय हुन सकेको छैन । विपद्जन्य घटनामा अझ ३ तहबीच समन्वयन हुनुपर्ने हो । आआफ्नै तरिकाबाट काम गर्दा त्यसको प्रतिफल त्यति सकारात्मक हुन सकेको छैन । राहत तथा उद्धारका नाममा रकम खर्च भइरहेकै हुन्छ । तर खै त नि परिणाम ? सानो लगानी गरेर बस्ती जोगाउन सकिन्छ । बाटो, कुलो, पुल, पुलेसा जोगाउन सकिन्छ । तर त्यसतिर कसैको ध्यान गएको देखिँदैन । ध्यान त केवल नयाँ योजनामा केन्द्रित देखिन्छ । दिगो विकास र त्यसको परिणामको ख्याल नगर्दा अहिले मुलुकभर ठूलो क्षति भइरहेको छ । असारदेखि भदौसम्मका ३ महिना मनसुनको अवधि हो । सबैभन्दा बढी क्षति यही बेलामा हुन्छ । खोला नाला र नदीका किनारमा बसेका मानिस हटाउने, पहाडी क्षेत्रमा बाटो खन्दा वैज्ञानिक मापदण्ड पालना गराउनुपर्नेमा सरकार कानमा तेल हालेर बसेको छ । जसले गर्दा विपत्तिबाट हुने क्षति बढेको छ । पानी पर्न रोक्न पो सकिँदैन, क्षति त कम गर्न सकिन्छ नि !
Related News
सम्बन्धित समाचार
आन्दोलनलाई उत्तेजक नबनाऊ
नेपालको बिजुली भारतले किन्ने सम्झौता
अग्रज पत्रकार पोखरेलको निधन
प्रमको सम्बोधनः कामभन्दा आश्वासन धेरै
त्रिविमा राजनीतिक भागबण्डा अन्त्य गर्ने उद्घोष
hero news full width
मुख्य समाचार
मनिपालमा अत्याधुनिक एमआरआई मेसिन
१३ वटा मुद्दा चलेका एक युवा पोखराबाट अटोमेटिक पेस्तोलसहित पक्राउ
वैशाख १३, २०८१कतारी अमिर स्वेदश फिर्ता : पोखरा–कतार उडान माग
वैशाख १३, २०८१कास्कीमा एसइई उत्तरपुस्तिका परीक्षण रोकियो
वैशाख १२, २०८१गण्डकीमा डायलाइसिसका लागि अब पालो कुर्न नपर्ने
वैशाख १२, २०८१स्वदेश फर्किए कतारी अमिर
वैशाख १२, २०८१