बढ्दो हत्या–हिंसामा जिम्मेवार को ?

सम्पादक
श्रावण २०, २०७९

केही दिन पहिले ललितपुरको तारकेश्वर नगरपालिका बस्ने दिनेश पाण्डे, उनकी श्रीमती सुनिता पाण्डे, तिनीहरुका १३ वर्षीया छोरी आरिका र ८ वर्षीय छोरा आशिक पाण्डेको वीभत्स किसिमले मृत्यु भएको समाचारले स्तब्ध पारेको छ । प्रहरीका अनुसार दिनेश पाण्डेले आफ्नी श्रीमती र छोराछारीको हत्या गरेपछि आफूले आत्महत्या गरेको अनुमान गरेको छ । ती श्रीमान् श्रीमतीको सधैं झगडा भइरहने हुँदा रिसको झोकमा त्यो हत्या भएको बताइएको छ । यो भर्खरै भएको हत्या हो । यस्ता हत्या र आत्महत्याका घटना धेरै भइरहेका छन् । कतै श्रीमान्ले श्रीमतीलाई हत्या गरेको हुन्छ भने कतै श्रीमतीले अरुसँग मिलेर श्रीमानको हत्या गराएका हुन्छन् । बलात्कारपछि हत्या गरेका घटना त धेरै भएका छन् । बाबुले आफ्नै छाराछोरीको हत्या गर्ने र छोराले बाबुको हत्या गरेका घटना पनि सुनिन्छ । यस्ता घटना कुनै एक ठाउँमात्र भएका होइनन्, पूर्वदेखि पश्चिमसम्म र उत्तरदेखि दक्षिणसम्म जताततै भएका छन् ।

कुनै बेला हाम्रो देशमा मान्छे काट्ने र मार्ने घटना बिरलै हुन्थे । त्यसलाई ठूलो अपराध मानिन्थ्यो । मानिसले मानिसलाई काट्ने मार्ने काम गर्न डराउँथे तर अहिले आफ्नै परिवारलाई आफ्नै रगतको टुक्रालाई समेत काट्ने मार्ने गरेको र निरपराधको समेत ज्यान जानेको कुरा सुन्दा मानिसहरु स्तब्ध हुने गरेका छन् । केही वर्षदेखि हाम्रो समाजमा विकृति र विसंगति आएका छन् । सामाजिक संरचना भत्किंदै छ । समाज हिजोभन्दा आज स्वार्थी र निष्ठुरी बन्दैछ । निर्दयी भएको र पैसाको लागि जे पनि गर्न तयार हुने देखिएको छ । सानो कुराले पनि ज्यानै जाने खतरा देखिएको छ । खतरा यत्ति बढेको छ कि सम्झँदा पनि कहालीलाग्दो स्थिति दृष्यगोचर हुन्छ । सोचेमा यो दुर्भाग्यको स्थिति हो ।

समाजमा यस्तो हत्या, हिंसा र आतंकको स्थिति किन आयो ? यस्तो घटना किन बढ्दै छ ? यसमा सरकारमा बस्नेहरु गम्भीर हुनुपर्नेमा भएका छैनन् । अपराध गर्नेलाई पक्रेर र जेलमा हालेरमात्र यो समस्याको समाधान हुनेवाला छैन । यसले हाम्रो शिक्षा दीक्षालाई चुनौती गरेको छ । यसले हाम्रो धर्म र संस्कृतिमाथि पनि औंला ठड्याएको छ । यो गम्भीर विषय छ । यसमा समाजशास्त्रीहरुले आफ्नो किसिमले सोच्नु प¥यो भने अपराध विषयका विज्ञहरुले अर्कै किसिमले अध्ययन गर्नु प¥यो । हत्या–हिंसाको जे–जस्तो घटना घटेको छ, त्यो दानवीय प्रवृत्ति हो । दानवीय प्रवत्तिले मानव सभ्यतालाई नष्ट गर्दछ भन्ने कुरा हाम्रा धार्मिक ब्यक्तिहरुलाई राम्ररी थाहा छ । यसरी हेर्दा हत्या, हिंसाको विषय सबैको साझा विषय हो । यो प्रवृत्तिलाई हटाउन सबैले आ–आफ्नो क्षेत्रबाट प्रयास गर्नु गर्दछ । तर यसको सबभन्दा ठूलो जिम्मेवारी सरकारको हो । सरकारले हाम्रो समाज किन कसरी यस्तो भएर गएको छ भन्नेमा व्यापक अध्ययन गरी त्यसको रोकथामको प्रयास गर्नु पर्दछ ।

Related News

सम्बन्धित समाचार

  • आन्दोलनलाई उत्तेजक नबनाऊ

    सम्पादक पौष २३, २०८०
    काठमाडौंको बालकुमारीमा भएको आन्दोलनका क्रममा अछामका वीरेन्द्र शाह र दैलेखका सुजन रावतको प्रहरीको गोली लागेर ज्यान गयो । घटनाको समाचार…
  • नेपालको बिजुली भारतले किन्ने सम्झौता

    सम्पादक पौष २२, २०८०
    नेपाल–भारत संयुक्त आयोगको सातौं बैठक काठमाडौंमा सम्पन्न भयो । बैठकमा नेपालको तर्फबाट प्रतिनिधि मण्डलको नेतृत्व परराष्ट्रमन्त्री एनपी साउद र भारतीय…
  • अग्रज पत्रकार पोखरेलको निधन

    सम्पादक पौष २०, २०८०
    पुराना पुस्ताका अग्रज पत्रकार गोकुलप्रसाद पोखरेलको सोमबार काठमाडौंको त्रिभुवन विश्वविद्यालय शिक्षण अस्पतालमा उपचारका क्रममा निधन भयो । उनी लामो समयदेखि…
  • प्रमको सम्बोधनः कामभन्दा आश्वासन धेरै

    सम्पादक पौष १२, २०८०
    प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहालले आफूले सरकारको नेतृत्व सम्हालेको एक वर्ष पूरा भएको अवसरमा मंगलबार राष्ट्रका नाममा सम्बोधन गरेर सरकारको काम कुराको…
  • त्रिविमा राजनीतिक भागबण्डा अन्त्य गर्ने उद्घोष

    सम्पादक पौष ४, २०८०
    विश्वविद्यालयले प्रत्येक वर्ष दीक्षान्त समारोहको आयोजना गरेर आफ्ना विद्यार्थीहरूलाई दीक्षित गर्ने गर्दछ । त्यस्तै समारोह त्रिभुवन विश्वविद्यालयले पनि गर्दै आएको…

hero news full width