प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल गतिशील नेतामा गनिन्छ । उनी त्यसै चुप लागेर बसिरहन सक्दैनन् । उनी कहिले के भनेर तथा कहिले के गरेर चर्चामा आइरहन्छन् । केही हप्ता पहिले मात्र उनी समाजवादी मोर्चा गठन गरेर चर्चामा आएका थिए । तर यस पटकको चर्चा पहिलेभन्दा फरक छ र आपत्तिजनक पनि छ । उनी काठमाडौंको एक कार्यक्रममा आफूलाई प्रधानमन्त्री बनाउन व्यवसायी प्रितम सिंह धेरै मिहिनेत गरेको र भारतको राजधानी दिल्लीसम्म धाएको बताएपछि उनको त्यो अभिव्यक्तिलाई आपत्तिजनक मानिएको छ । प्रितम सिंह एक जना यातायात व्यवसायी हुन् । उनले नेपालमा नै पहिलो पटक ट्रक भिœयाएको मानिन्छ । त्यसैले उनलाई ट्रान्सपोर्ट पायोनियर पनि भन्ने गर्दछन् । उनको त्यो योगदानको कदर गरेर किरणदीया सिंधु द्वारा लिखित रोड्स टु द भ्याली: द सिगेसी अफ सरदार प्रितम सिंह इन नेपाल भन्ने पुस्तक विमोचन कार्यक्रममा प्रधानमन्त्रीले उक्त आपत्तिजनक अभिव्यक्ति दिएका हुन् ।

नेपालका प्रधानमन्त्री बनाउने नेपालको सांसद् हो । संसदको बहुमत प्राप्त नेता सरकारको प्रधानमन्त्री हुने संसदीय परम्परा छ । तर प्रधानमन्त्री दाहालले प्रितम सिंहले आफूलाई प्रधानमन्त्री बनाउन पटकपटक दिल्लीसमेत गएको अभिव्यक्ति दिएका छन । उनको त्यो अभिव्यक्तिले राष्ट्रको गरिमा खुम्चिएको छ । साथै त्यो अराजनीतिक छ, यो उनको अभिव्यक्ति फिर्ता गर्नुपर्छ । उनी पहिलोपल्ट पोखरा आउँदा पनि यस्तै अराजनीतिक अभिव्यक्ति दिएका थिए । उनले त्यसबेला आफूले विभिन्न ठाउँमा गएर भारतीय जाासुसलाई भेट्ने गरेको, ६ पटक भेट्दासमेत पत्रकारले थाहा नपाएको तर ७ औं पटकमा थाहा पाएको अभिव्यक्ति दिएका थिए । उनको त्यो अभिव्यक्ति पनि धेरै आलोच्य भएको थियो ।

उनले केही भन्न पनि सक्छन् र केही गर्न पनि सक्छन् । उनको भनाइले अप्ठेरो स्थितिको सिर्र्जना गरेमा उनले गल्ती महसुस पनि गर्दछन् र आत्मालोचना पनि गर्दछन् । उनले गिरिजाप्रसाद कोइरालालाई राष्ट्रपति बनाउने आफ्नो वचन पूरा नगरेकोमा धेरै पटक पश्चाताप गरेका छन् । तर फेरि–फेरि त्यस्तो गल्ती गरेका छन् । उनी केही सँग मिल्न पनि सक्छन् र छुट्टिन पनि सक्छन् । त्यस हिसाबले उनी अस्थिर प्रकृतिका देखिन्छन् । तर आफ्नो स्वार्थपूर्तिका लागि जे गर्नुपर्छ, त्यो गर्दछन् । उनी एमालेको समर्थनबाट प्रधानमन्त्री भए, तर तुरुन्त समीकरण फेरेर कांग्रेससँग मिले । उनको नेतृत्वमा सत्ता गठबन्धन छ । तर त्यही गठबन्धनभित्र पनि उनले समाजवादी मोर्चा गठन गरेका छन् । उनले के गर्दै छन् । कहाँ जाँदै छन्, त्यो कसैले भन्न सक्दैनन् । तर जसरी पनि आफू माथि पर्ने काम भने उनले गरी नै रहन्छन् । प्रस्तुत विषय पनि त्यसैको एक अंश भन्नु अन्यथा हुने छैन ।