राष्ट्रपति पदका लागि फागुन २५ गते निर्वाचन हुँदै छ । त्यो निर्वाचनको लागि उम्मेदवार हुनेले यही फागुन १३ गते मनोनयन पत्र दर्ता गर्नु पर्दछ । यो मिति नजिकै आएको छ । यो मिति जति नजिक आएको छ, उति राजनीति तात्तिदै गएको छ । राष्ट्रपति को होला र कस्तो व्यक्ति होला भन्ने जिज्ञासा बढ्दै गएको छ । राष्ट्रपति राष्ट्रको सर्वाधिक माथिल्लो पद हो । यो साझा पद हो । राष्ट्रपति संविधानको संरक्षक हो, पालक हो र राष्ट्रिय एकताको प्रतीक हो । राष्ट्रपतिको गरिमा अतुलनीय छ । त्यसको ठूलो महत्व भएकोले अहिले चर्चा पनि बढी नै भएको छ । त्यसको लागि राजनीति गर्नेहरुले धेरै अभ्यास गरिरहेका छन् र सम्भावित धेरै व्यक्तिहरुको नाम बाहिर ल्याएका छन् । राजनीतिक क्षेत्रका अतिरिक्त, गैरराजनीतिक क्षेत्रका व्यक्तिहरुको नाम पनि चर्चामा आएका छन् ।

बाहिर चर्चामा धेरै नाम आए तापनि चुनावमा महत्वपूर्ण भूमिका खेल्न सक्ने पार्टीहरु नेपाली कांग्रेस, एमाले र माओवादीले आफ्नो उम्मेदवार उल्लेख गरेका छैनन् । एमालेले पुस १० गते माओवादीसँग भएको सहमतिअनुसार आफ्नो उम्मेदवारलाई माओवादीले समर्थन गर्नुपर्ने र राष्ट्रिय सहमति गर्ने भए आफ्नै उम्मेदवारलाई गर्नुपर्ने अडान राखेको छ भने कांग्रेसले आफू सबभन्दा ठूला दल भएकोले राष्ट्रपति पदमा आफ्नो उम्मेदवारलाई पु¥याउनु पर्ने जिकिर गरिरहेका छन् । माओवादी भने राष्ट्रिय सहमतिमा राष्ट्रपति हुनुपर्नेमा जोड दिँदै छन् । महत्वपूर्ण तीन पार्टीहरुका तीन थरी विचारले राजनीति तात्तिँदै गएको छ । एमालेले संकेत गरेको भद्र सहमति माओवादीले मान्ने पक्षमा नभएको प्रष्ट संकेत गरेको छ । त्यस्तो भद्र सहमति एमालेले पहिले कुनै बेला तोडेको माओवादीका नेताहरुले सम्झने गरेका छन् ।

राष्ट्रपति चुनावको बेला धेरैको नाम चर्चामा छ । यस्तो नाम पनि चर्चामा छ जसले संविधान घोषणा भएको बेला संविधान मान्दैनौं भनेर विरोध गरेका थिए । संविधानको स्वामित्व ग्रहण गर्न इन्कार गरेका थिए । राष्ट्रपतिको चुनावको बेला ती सबै कुरा आउने गरेका छन् । राष्ट्रपतिका विगतका क्रियाकलाप, राष्ट्रपति र सरकारबीच भएको सम्बन्ध र त्यसले सरकारको काममा भएको प्रभाव आदिले पनि यस पटक राष्ट्रपति आफ्नै मान्छे हुनुपर्ने रहेछ भन्ने भुक्तभोगीहरुको भनाइ रहेको छ । अनुभव आ–आफ्नै होला, त्यो बेग्लै कुरा हो । तर राष्ट्रपतिले कुनै पार्टी विशेषसँग संलग्नता राख्नुहुँदैन । पार्टीहरुभन्दा माथि रहनु पर्दछ, सबैको हुनुपर्दछ । सबैको साझा हुनुपर्दछ । उसको बोलीचाली र व्यवहार आदि पनि त्यहीअनुसार विकसित गरिनु पर्दछ । विशिष्ट व्यक्तिका रुपमा उसले आफूलाई प्रस्तुत गर्न सक्नुपर्दछ ।