१. आगामी माघ ८ गते संविधान घोषणा गर्ने राजनीतिक पार्टीहरूको प्रतिबद्धता हो।तर संविधानको विवादित कुराहरू जुन छन्, त्यसलाई मिलाउनेतिर नेताहरू लागेका छैनन्। संविधान बनाउनेतिर उनीहरू फेरि उदासीन हुन थालेको लक्षण देखिन थालेका छन्। उनीहरू सानातिना कुरामा नराम्ररी अल्झन थालेका छन्।

२. एकातिर स्थिति त्यस्तो छ भने अकोर्तिर पार्टीहरूभित्र विवाद बढ्दै गएको छ। उनीहरू आन्तरिक विवादमा बढी अल्झिने गरिरहेका छन्। उनीहरूको गतिविधि हेर्दा संविधान उनीहरूको प्राथमिक कार्य हो भन्ने भावना हराउँदै गएको आभास भएको छ। सत्तामा रहेका नेताहरूबाहेक अरुले माघ ८ गते संविधान आउँछ भन्नै छाडेका छन्।

३. सत्ता साझेदार पार्टीनेकपा एमालेलाई यसपटक चुनाव नराम्ररी लाग्यो। कडा प्रतिस्पर्धा भयो। चुनावमा व्यक्तिगत आरोप र लाञ्छना समेत लगाइयो। चुनाव त सम्पन्न भएको छ तर चुनावमा उत्पन्न मतभेद र आरोप प्रत्यारोपले भोलि केकस्तो रूप लिने हो, त्यो अहिले भन्न सकिने स्थिति छैन।

४. उता प्रमुख प्रतिपक्ष एकीकृत माओवादी पनि नराम्रो किचलोमा फसेको छ। वरिष्ठ नेता डा. बाबुराम भट्टराईले ‘नयाँ शक्ति’ को नारा अघि सारेर अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालको निद हराम गरेका छन्। अध्यक्ष दाहालले उनलाई न कुनै पदमा राख्न सकेका छन् नकि बाहिर धकेल्न नै सकेका छन्।

५. अध्यक्ष दाहाल पार्टीभत्र मिलाउन सकिरहेका छैनन् भने बाहिर अरु पार्टीहरूसँग कार्यगत एकता गरिरहेका छन् र परिआएमा नेकपा-माओवादीसँग एकताबद्ध गर्ने प्रयासमा छन्। देशको राजनीति कहाँबाट कहाँ पुगेको छ, आँकलन गर्न मुस्िकल छ। तर हिजोभन्दा आज राम्रो अवस्थामा छ भन्ने स्थितिमा भने छैन।

६. ती सबै जटिलताले गर्दा संविधान लेखन कार्यमा भित्रभित्रै शिथिलता आएको छ। पार्टीभत्रको किचलोले गर्दा नेताहरूलाई संविधानको विवादित विषय मिलाउने फुर्सत छैन। हिजोको विवादित विषय नमिलेसम्म संविधान आउँछ भन्ने स्थिति रहँदैन। सानो मतभेदले पनि माघ ८ गते फुत्केर जाने सम्भावना छ।

७. स्थिति जटिल छ। तर नेताहरूले त्यसलाई गम्भीर किसिमले लिएका छैनन्। अहिलेको स्थितिमा पार्टीभत्रको मतभेद छिटो सुल्झाएर या थाती राखेर भए पनि संविधान लेखनमा लाग्नु आवश्यक छ। संविधान नबनेसम्म कोही पनि फुट्नुहुँदैन। सबै एक भएर संविधान घोषणा गर्नेतिर लाग्नुपर्दछ।