अघिल्लो साता वालिङमा भएको चौरासी पूजाका सहभागी गाउँलेमा कोरोना संक्रमण देखियो । पूजापछि गाउँलेमा ज्वरो, खोकी लगायत कोभिडसंग मिल्दाजुल्दा लक्ष्यण देखेपछि गरिएको परीक्षणमा १९ जनामा कोरोना पुष्टि भयो । अहिले उनीहरु आआफना घरकै आइसोलेसनमा बसेर उपचाररत छन् ।
वालिङ नगरपालिका १ स्थित धरमपानीका २५ जनाको एन्टिजेन परीक्षण गर्दा १९ जनामा संक्रमण देखिएको छ । अहिले नगरपालिकाले गाउँमा अनिश्चितकालीन सिल गरेको छ । गाउँभित्र जान र त्यस गाउँका कुनै पनि व्यक्ति गाउँभन्दा बाहिर निस्कन नपाउने गरिएको छ ।
अस्तिमात्र पुतलीबजार नगरपालिका ६ टक्सारस्थित हलेदे गाउँमा पनि विवाह र पूजा भयो । आज र भोलि जस्तोमा भएका धार्मिक कार्यमा गाउँले सहभागी भए । गाउँ बाहिरका आफन्त पनि बोलाइए । विवाह र पूजा अम्काए । तर, यहाँ पनि कोभिडका लक्ष्यण केही लक्ष्ण देखिएपछि परीक्षण गर्दा गाउँका २७ जनामा संक्रमण देखियो । अहिले हलेदे गाउँ पनि १० दिनका लागि सिल गरिएको छ ।
यसैगरी, आँधीखोला गाउँपालिका ५ स्थित रंगेठाटी बजार क्षेत्र वरपर गरिएको कोभिड परीक्षणमा १३ जनामा संक्रमण देखियो । १६ जना स्वाब परीक्षण गरिएकोमा १३ जनामा संक्रमण देखिएपछि १ साताका लागि रंगेठाटी बजार पनि सिल भएको छ ।
यी त केबल उदाहरणका मात्र हुन् । यस्ता घटना जिल्लाभर धेरै छन् । सामाजिक कार्यमा सहभागी हुँदा धेरै संक्रमण फैलिएका धेरै उदाहरण छन् । जसका कारण पालिकाभित्रका केही गाउँ÷गाउँ सिल गर्नु परेको छ । सामाजिक कार्य भन्दै बढ्दो संक्रमणलाई ध्यान नदिँदा भुसको आगोझैं संक्रमण फैलिएको छ ।
अझै पनि नसोच्ने हो भने अब धेरै गाउँहरु सिल गर्ने अवस्था आउँछ । सिल गरेर मात्र समस्याको समाधान हुने होइन । हामी सबै स्वास्थ्य मापदण्डको अनुशासनमा बसौं । अरुलाई पनि बस्न सिकाऔं । यस्तो परिस्थिति बुझ्दाबुझ्दै पनि हामी भड्किएका छौं । आफूलाई सम्हाल्न सकेका छैंनौं । सामाजिक सञ्जाल र सञ्चार माध्यममा छ्यापछ्याप्ती देखिएका समवेदनाले केही क्षण भावुक बनाए पनि त्यो क्षण कटेपछि फेरि बिर्सेका छौं । अब हामी सबै संयमित बन्न जरुरी छ ।
अब यस्ता कुरालाई बेवास्ता नगरौं । सामाजिक एवं धार्मिक कार्यलाई आजदेखि नै रोकौं । चिकित्सक र राज्यका सकारात्मक सुझाव मानौं । संयमता अपनाऔं । कोरोना संक्रमण हटेपछि विवाह, पूजा, व्रतबन्ध सहित जे जे धार्मिक कार्य हुन् ती सबै गरौंला । त्यतिबेला रमाउँला । नयाँ नयाँ लुगा लगाउला । भोजभतेर गरौंला । आफन्तलाई निम्त्याएर भरपूर मनोरञ्जन गरौला । यतिका वर्ष अविवाहित हुनेले अब एक/दुई महिना बिहे नगरेर केही बिग्रदैन । केही महिनापछि बिहेवारी गर्दा पनि केही फरक पर्देन । पूजाआजा पनि फेरि फेरि गर्दै गरौंला । पहिला ज्यान अनि त्यसपछि ध्यान । ज्यान बचें नाच्दै गरौंला । पहिला ज्यान बचाऔं ।
कोरोना संक्रमण हटेपछि विवाह, पूजा, व्रतबन्धसहित जे जे धार्मिक कार्य हुन् ती सबै गरौंला । त्यतिबेला रमाउँला
हामी सबै जुटौें । कोरोना भाइरस संक्रमणको दुरी घटाऔं । न्यूनीकरणका उपाय अवलम्बन गरौं । स्वास्थ्य सामग्रीको प्रयोग गर्दै अत्यावश्यक वाहेकका काममा बाहिर ननिस्कौं । यति मात्र गर्न सकेपछि पनि सुरक्षित होइन्छ । चिकित्सकका सुझाव अनुरुप खानपान, आराम र मास्क, सेनीटाइजर र साबुन पानीको प्रयोग गरौं । आफू बाचौं र अरुलाई पनि बचाऔं ।
एक जना डा. रविन्द्र पाण्डेका भनाई साभार गर्न मन लाग्यो । उहाँले केहीदिनअघि सामाजिक सञ्जालमा यस्तो लेख्दै आग्रह गर्नुभएकोे थियो ‘आगामी ३ हप्ता नेपालका लागि अत्यन्त कठिन अवस्था छ । अस्पतालमा बेड र अक्सिजनको चर्को अभाव छ । दुख सहेरै भए पनि यो ३ हप्ता घरभित्र नै बसौं । जीवनको तुलनामा दुख सानो हो । पसल, चोक, खेल्ने ठाउँ, सबैतिर संक्रमित छन भनेर निस्किनै परे डबल मास्क लगाएर, ६ फिटभन्दा धेरै दुरी कायम गरेर, हात साबुन पानी, सेनीटाइजरले सफा गरेर सुरक्षित बनौं । भेटघाट बन्द गरौं । यो ३ हप्ता दुख सह्यौं भने संक्रमणको दर घट्दै जानेछ । रोकथामभन्दा उपचार निकै कठिन र जोखिमपूर्ण छ । यसपटकको कोरोना भाइरसको प्रजातिलाई नजरअन्दाज नगरौं । सरकारले कडाई गरेको हाम्रै लागि हो । हामी सबैजना कडा सेल्प लकडाउनमा बसौं ।’ जुन वाक्यहरु हाम्रा लागि उपयोगी बन्न सक्छन् ।
दोस्रो चरणको कोभिड नयाँ भेरियन्टसहित देखापरेको एक महिनामै मुलुकले ठूलो क्षति ब्यहोरेको छ । तिव्रत्तर रुपमा फैलिएको संक्रमणले नेपालका कुनै पनि जिल्ला अछुतो राखेन । आजसम्म मुलुकका ४ जिल्ला बाहेक सबै जिल्लाहरुमा निषेधाज्ञा छ ।
यसअघि जिल्ला प्रशासन कार्यालय स्याङ्जाले लगाएको निषेधाज्ञामा विवाह, व्रतबन्ध एवं अन्य संस्कारजन्य कार्यक्रम सञ्चालन गर्दा घरमै गर्न र २५ जनाभन्दा बढीको सहभागिता नजनाउन निर्देश गरेको थियो । तर, अहिले प्रशासनले सो संख्या घटाएर दुबै पक्षका गरी १५ जना तोकेको छ । प्रशासनको यो सुधारात्मक पक्ष होला । तर, प्रशासनले अब यस्ता कार्यमा निषेध गर्नुपर्छ ।
के थाहा ? २५ हुन वा १५, अथवा ५ जना नै किन नहुन् । ती ५ मध्ये १ पनि संक्रमित पर्न सक्छन । तिनै बेहुला वा बेहुली मध्ये पनि त संक्रमित हुन सक्छन, नि त । अब कोही कसैका घर जान वा आउने कार्य बन्दै गर्नुपर्दछ । संख्या घटाउने काममा होइन अब राज्य निषेधमै जान जरुरी छ । मृत्यु संस्कार वाहेकका सामाजिक कार्यहरु तत्काल रोकिनु पर्छ ।
Related News
सम्बन्धित समाचार
‘स्व’ को खोजीमा प्रतीक्षा
गण्डकीमा विपद् जोखिमको अवस्था, पूर्वतयारी र न्यूनीकरण
नमच्चिने पिङको सय झड्का (हास्यव्यङ्ग्य निबन्ध)
बालकथा : मौकाको साटो
बुद्ध जयन्ती – एक चर्चा बुद्धशिक्षाको
hero news full width
मुख्य समाचार
रेवान पोखरामा विश्वराज
कर्जा विस्तार हुनेगरी मौद्रिक नीति ल्यायौंः गभर्नर अधिकारी
श्रावण ११, २०८१गायक तथा गीतकार एलपी जोशी रहेनन्
श्रावण ११, २०८१आज मौद्रिक नीति सार्वजनिक हुँदै
श्रावण ११, २०८१पोखराको गन्नीलाई रनिङ सिल्ड
श्रावण १०, २०८१लीलादेवी बनिन् पहिलो महिला मुख्यसचिव
श्रावण १०, २०८१