इलाम जिल्लाको सबैभन्दा उचाँइमा रहेको रमणिय पर्यटकिय स्थल हो सन्दकपुर । समुन्द्री सतहदेखि ३३३६ मिटरको उचाँइमा रहेको सन्दकपुर इलामको मबु गाउँपालिकामा अवस्थित छ । सूर्योदय हेर्नको लागी महत्वपूर्ण मानिएको सन्दकपुरमा सूर्यास्तमा भने सूर्य बादलभित्र लुक्दै गरेको देखिन्छ । सबैभन्दा बढी हिमश्रृंखला एकै ठाउँबाट देखिने देशको एउटा मात्र ठाँउ सन्दकपुर हो । देश बिदेशका गरि ६० भन्दा बढी हिमश्रृंखला यँहाबाट अवलोकन गर्न सकिन्छ । दोलखाको कालिन्चोकबाट देखिएकै हाराहारीमा यँहाबाट हिमाल मुस्कुराएको देखिन्छ । नेपाल बाहेक भारत र भुटानका हिमचुचुरोहरु प्रष्ट देख्न सकिन्छ । नेपालको सगरमाथा, कंचनजंघा, कुम्भकर्ण, मकालु हिमाल तथा सिक्किमको पन्दीम, पाउहुन्री, सिनीओल्छु र जोंगसोंग अनि भुटानको कुलाकांग्री हिमाल पनि स्पष्ट देखिन्छ ।
विशेष गरि दशैं सकिए लगत्तैको मौसम हिमाल हेर्नका लागी उपयुक्त हुन्छ । त्यहि भएर दशैंको बिदा लगत्तै तर तिहार अगाडि देशका विभिन्न ठाँउ र भारतको पश्चिम बंगाल राज्यबाट थुप्रै पर्यटकहरु यहाँ आउने गर्दछन् । नेपालमा २० वर्ष पुरानो गाडी बन्द गरिएकोले ब्रिटिशले भारतमा शाषण गर्दा ताकाको ८० वर्ष भन्दा पुरानो ल्याण्डरोभर जीप नै यहाँको मुख्य सवारी साधान हो । नेपालतिरबाट जाँदा बाटो गाह्रो भएका र ल्याण्डरोभर नपाइने भएकोले भारतका बंगालीहरुको आफ्नै भूमीबाट यहाँ आउँछन् । नेपालको सन्दकपुरलाई भारतीयहरु सन्दक्फु भन्ने गर्छन् । दुःखको कुरा यो छ कि नेपालतिरबाट सडक अति खतरनाक भएको हुँदा नेपाली पर्यटक नगन्य संख्यामा आँउने हुँदा बिदेशी पर्यटकका कारण यँहा खाएको तथा बास बस्दा महंगो रकम चुकाउनुपर्छ । यो संरक्षित क्षेत्र हिमाल र सूर्योदय हेर्नको लागी मात्र होइन रातो हाब्रे अर्थात रेड पाण्डाको लागी पनि महत्वपूर्ण छ । कोणधारी बनस्पती, चिसो मौसम पनि यँहाको विशेषता हो । जाडोमा यहाँ हिउँ पर्दा दार्जिलिङबाट जिपकाजिप बंगालीहरु हिँउ खेल्न ओइरिन्छन् । हिमाली भेग भएकोले लेक लाग्ने सम्भावना उत्तिकै हुन्छ गर्मीमा भने विभिन्न बुकी फूल जस्तै बिखे तथा लालीगुराँसका कडा बास्नाले उल्टी गराउने र टाउको घुमाउने गर्दछ । नेपाली पर्यटकहरु लेकबाट बच्न इलाम सदरमुकामदेखि नै भुटेको मकै तथा जौ र लसुन लिएर हिंडछन् ।
वैशाख लाग्नासाथ रातो र गुलाफी गुराँसले सन्दकपुर पुग्ने बाटो सिंगारेको देख्न सकिन्छ । हालै मात्र रिलिज भएको चलचित्र आप्पाको अधिकांश छायांकन सन्दकपुरमै गरिएको थियो । गर्मी मौसममा पनि यहाँ बेलुकी अति जाँडो हुने हुँदा बाक्लो लुगा भने साथमा हुनुपर्दछ । नेपाली भूमि भएर पनि यहाँ भारतीय रुपैयाँमा हिसाब गर्ने तरिका अचम्म छ । हरेक कुराको हिसाब भारतीय रुपैयाँमा गरिन्छ तर नेपाली रुपैयाँ पनि स्विकार गरिन्छ । यद्यपी जुनसुकै सेवाहरु जस्तौ खाना, पिउने कुरा, गाडी चढेको भाडा भारतीय रुपैयाँ भनेर नेपाली नोट लिन्छन् । भारतीय पर्यटकमात्र अधिक आउँने हुँदा मुद्रा नेपाली चले पनि हिसाब भारुमा गरिन्छ । सबै कामदारहरु नेपाली नै हुन्छन् । चिया पिएको कति भन्दा रु २० भन्छन् र बसेको रु १५०० भन्छन् र जब नेपाली नोट दिइन्छ तब भारतीय सटही अनुसार लिने गर्छन् अर्थात एक कप चियाको नेरु ३२ र सुतेको नेरु २४०० तिर्नुपर्ने हुन्छ ।
देशको यस्तो रमणिय स्थल र दुई देशको सिमामा अवस्थित सन्दकपुरमा नेपाल सरकारको कुनै उपस्थिती छैन । एकजना पनि नेपाल प्रहरीका जवान यँहा भेटिदैनन् । मबु गाउँपालिका भरि चेकपोष्ट पनि छैन तर नेपाली सिमाको पारी शानका साथ बिदेशी झण्डा हरपल फरफराइ रहेको हुन्छ । नेपाल तिर सुविधायुक्त दुई ठूला होटल रहेका छन्, होटल शेर्पा चलेट र सनराइज होटल । यि दुई होटलले चर्को शुल्क लिने गरेका छन् ।
खर्च र बसाई ः
सन्दकपुर पुग्न पोखराबाट काँकडभित्ताका लागि चल्ने बस चढेर झापाको चारआली भन्ने ठाँउमा ओर्लिनुपर्छ । दिउँसो ४ बजेको बस चारआली भोलीपल्ट बिहान ५ बजे पुग्छ । त्यँहाबाट २ घण्टामा जिपमा कन्याम र फिक्कल हुँदै इलाम बजार पुगिन्छ । इलाम बजारबाट सानो गाडीमा १० मिनेटमा बिप्ल्याटे पुगिन्छ । बिप्ल्याटेबाट जिपमा दुई घण्टामा जमुना गाउँपालिका पुगेर बास बसेर भोलिपल्ट ६ घण्टा हिंडेर नेपाल भारत सिमानाको गैरीबास पुगिन्छ । त्यसछि दार्जिलिङबाट जिप रिजर्ब गरेर आएका भारतीय पर्यटकसँग लिफ्ट माग्न सकिन्छ । जिप चढेर दुई घण्टामा सन्दकपुर पुगिन्छ । पोखराबाट सन्दकपुर र इलाम घुम्दा सबै खर्च गरि एकजनाका लागि रु ३० हजार छुन्छ ।
Related News
सम्बन्धित समाचार
बेनी–जोमसोम सडक अवरुद्ध
निशुल्क कपाल काट्ने तालिम
कंक्रिट संरचनाले घट्दैछ धानखेत
‘कांग्रेस–एमाले मिलाउनु रास्वपाको उपलब्धि’
मापदण्ड मिचेका संरचना हटाउन सुरु
hero news full width
मुख्य समाचार
रेवान पोखरामा विश्वराज
कर्जा विस्तार हुनेगरी मौद्रिक नीति ल्यायौंः गभर्नर अधिकारी
श्रावण ११, २०८१गायक तथा गीतकार एलपी जोशी रहेनन्
श्रावण ११, २०८१आज मौद्रिक नीति सार्वजनिक हुँदै
श्रावण ११, २०८१पोखराको गन्नीलाई रनिङ सिल्ड
श्रावण १०, २०८१लीलादेवी बनिन् पहिलो महिला मुख्यसचिव
श्रावण १०, २०८१