सत्तारुढ नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी दुई चिरामा विभाजित भएको छ । तीमध्ये ओली पक्ष सत्तामा आसीन छ भने अर्को पक्ष ओलीको विरोधमा सडक उत्रेर नाराबाजी गरिरहेको छ । दुवै पक्षले आफूलाई सच्चा नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीको दाबी गरिरहेका छन् । तिनीहरूले पार्टीको चुनाव चिह्न सूर्य आफ्नो पक्षले पाउनु पर्ने जिकिर पनि गरिरहेका छन् । सत्तारुढ पार्टी विभाजित भएपछि त्यसको प्रभाव कहाँ, कसरी पर्दछ भन्ने कुरा अहिले क्रमशः देखिँदै छ । विकास, समृद्धि र स्थिर सरकारको नारा दिएर झन्डै दुइतिहाइ बहुमत ल्याएको केन्द्रको सरकार त्यसै पनि अल्झिएको छ । त्यसको साथै प्रदेश सरकार पनि हल्लिन थालेका छन् ।

प्रदेश १ र २ मा ओली समर्थक मुख्यमन्त्री छन् । प्रदेश १ मा शेरधन राई मुख्यमन्त्री छन् भने वागमतीमा डोरमणि पौडेल मुख्यमन्त्री छन् । ती दुवै मुख्यमन्त्रीविरुद्ध नेकपा दाहाल नेपाल पक्षधर सांसदले आ–आफ्नो प्रदेश सभामा अविश्वासको प्रस्ताव दर्ता गरेका छन् । नेपाली कांग्रेस विघटित प्रतिनिधि सभामा प्रमुख प्रतिपक्ष पार्टी रहेकोले त्यसको भूमिका त्यसै पनि महत्वपूर्ण मानिएको छ । अहिले अविश्वास प्रस्ताव पेस भएको अवस्थामा प्रदेशको पार्टीगत संंरचना हिसाबले उसको भूमिका निर्णायक छ । निर्णायक स्थितिमा रहेकाले त्यो पार्टी तानातानमा परेको छ ।

ती दुवै प्रदेशमा कांग्रेसले जुन पक्षलाई साथ दिन्छ, मतदानमा जीत त्यसैको हुन्छ । कांग्रेस बार्गिनिङ अवस्थामा छ । तर के बार्गिनिङ गर्दैछ ? त्यसबारे बाहिर आएको छैन । पार्टीका केन्द्रीय नेताहरूका अनुसार त्यो पार्टी पर्ख र हेरको स्थितिमा छ । कांग्रेसलाई यो अवस्थामा चिठ्ठा परेझैं भएकोले त्यसको भूमिकाको महत्व मात्र बढाएको होइन, निर्णायक नै गरेको छ । सरकार गठनमा निर्णायक स्थितिमा पुग्नु भनेको आफै सरकारमा पुग्नु हो । अर्थात्, त्यस्तै परे आफ्नै नेतृत्वको सरकार गठन गर्नु हो । कांग्रेसको बढ्दो महत्वले गर्दा आज धेरैको ध्यान कांग्रेसमा केन्द्रित छ । त्यो पार्टीले केन्द्रमा के कस्तो नीति अख्तियार गर्दछ र प्रदेशको सरकार विघटन र गठनमा त्यसको के कस्तो भूमिका रहन्छ । त्यो सबैको जिज्ञासा भएको छ ।