१. हाम्रो समाजमा बलात्कार र बलात्कार पछि हत्या गर्ने घटना बढ्दो अवस्थामा छ । कोरोना भाइरसको महामारी फैलिएपछि बलात्कार र हत्याको घटना बढेका छन् । लक डाउनको वेला मानिसहरु एकै ठाउँमा रहिरहेको हुँदा मानिसको मनोविज्ञानमा असर परेको, नकारात्मक सोँच र चिन्तन बढेको कारण धेरेले अपराधजन्य क्रियाकलाप गरेको सम्बन्धी विशेषज्ञहरुले बताउने गरेका छन् ।

२. बलात्कार गर्नु र बलात्कार गरेपछि उनैको हत्या गर्नु जघन्य अपराध हो । त्यस्तो अपराधको विरोधमा समाजमा धेरै आवाज उठेको छ । नारा जुलुस भएका छन् । अपराधीलाई कडाभन्दा कडा कार्वाहीको माग गर्ने गरिएको छ । कतै त ज्यानको बदला ज्यान भनेर फाँसीको सजायको माग पनि गर्ने गरिएको छ ।

३. नेपालका फाँसीको सजाय त बर्जित छ । तर आजीवन कारावासको व्यवस्था भने गरिएको छ । कतिपय अपराधीहरु जेलमा सजाय पनि भोगिरहेका छन् । तैपनि अपराधका घटनामा कमि आएको छैन । यो चिन्ताको विषय भएको छैन ।

४. मानिसले राक्षसको रुप धारण गरेपछि अनेक कुकृत्य गर्न पुग्दछन् । त्यस्ता अपराधीले नाबालिका भन्दैनन्, आफ्नो हाडनाताको पनि ख्याल गर्दैनन् । मति विग्रेपछि मानिसहरु एकोरिन्छन्, विवेक गुमाउछन् र अपराध कर्म गर्दछन् ।

५. फेरि त्यस्तो कतिपय देशमा अपराध गर्नेहरु सोर्स फोर्स लगाएर छुट्छन् । अपराधी पत्ता लगाउन नसकिएको भनेर अपराधीलाई उम्काउछन् । जसले गर्दा ठूला वडा घरानाका अपराधीहरु प्रोत्साहित हुन्छन् र तिनीहरुले फेरिफेरि पनि त्यस्तो घटना गर्न पुग्छन् ।

६. निर्मला पन्तको बलात्कारपछि गरिएको हत्या त्यस्तै अपराध मानिन्छ । त्यो बलात्कार र बलात्कार पछिको हत्यामा प्रमाण मेटिएको भनेर टार्ने प्रयास गरियो । प्रमाण कसले भेटेको हो, त्यसको खोजि गरिएन । जनताको दबाव बढेकाले एकपछि अर्काे जाँच गर्ने समिति आदि त बने, तर अझ पनि तथ्य र सत्य बाहिर आएको छैन ।

७. त्यस्तो प्रवृत्तिले अपराध गर्नेहरु प्रत्यक्ष अप्रत्यक्ष प्रोत्साहित हुन्छन् । निर्मला पन्तको हत्या पछि त्यस्तो घटना बढेको सरोकारवालाहरुले बताउने गरेका छन् । एकातिर त्यस्तो घटना बढेको छ भने अर्काेतिर सरोकारवालाहरु सडक तताएर नाराजुलुस गरेर पनि खै केही भएन भनेर निराश भएका छन् । यो झन् चिन्ताको विषय हो । अपराधीलाई तुरुन्त पक्रेर सजाय दिनुपर्दछ । कार्वाही हेलचेक्राइ र ढिला सुस्ती गरियो भने अपराधीहरु प्रोत्साहित हुन्छन् । यसमा सम्बन्धित पक्षहरु चनाखो भएर एक्सनमा उत्रनु पर्दछ ।