पोखरा महानगर निर्वाचित जनप्रतिनिधिले हाँकेको ४ वर्षमा के भयो भनेर मूल्यांकन गरी हेर्दा कतिवटा काम देखिएलान् ? हो धेरथोर आम्दानी बढेको छ । बाटोघाटो खनिएका छन् । महानगरमा केहीले रोजगारी पाए होलान् । तर आम नागरिकले के पाए ? यसको उत्तरमा आउने बुँदा निकै कम छन् । महानगरका केही क्षेत्रको बाटो अमेरिकी प्रविधिबाट पिच भएको छ । अनि सिर्जनाचोकमा आकाशे पुल बनेको छ । के यही उपलब्धिलाई सफलता मान्ने हो त ? कार्यकालको अन्त्यतिर आएर महानगर नेतृत्वले अर्को ठूलो गल्ती गरेको छ । त्यो हो यहाँका प्राकृतिक सम्पदा ४ दशकका लागि ठेक्का लगाउने निर्णय । हुन त विकासको सिद्धान्तले प्रकृतिको जतिसक्दो दोहन गर्न सक्छौ गर तर त्यसलाई नमास, संरक्षण पनि गर भन्छ । तर महानगरले पछिल्ला दिन जुन निर्णय गर्यो, यो दीर्घकालसम्म असर पार्ने गरी गरेको छ ।
लामो समयको तयारी र चौतर्फी विरोधका बीच महानगरले साउन १५ मा सेती नदीको रामघाट क्षेत्र र पाताले छाँगो निजी कम्पनीलाई दिने गरी सम्झौता ग¥यो । महानगरका प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत महेश बराल र ठेकेदार कम्पनी सेती क्यानोनका अध्यक्ष कर्केनकुमार गुरुङबीच प्रारम्भिक सम्झौतापत्रमा हस्ताक्षर भइसकेपछि पनि विरोध रोकिएको छैन । झनै बढेको छ । प्रदेश र संघ सरकारबाट स्वीकृति पायो भने आयोजना कार्यान्वयनमा अघि बढ्छ । ५ वर्षभित्रमा माथिल्ला सरकारबाट सहमति आएन भने आयोजना अघि बढ्दैन । माथिल्ला सरकारको स्वीकृति पाएपछि मात्रै डिपिआर गर्न पाइने प्रावधान छ । महानगरले गाईघाटदेखि दोबिल्लासम्मको साढे ८ किलोमिटर क्षेत्र र पाताले छाँगोदेखि फेवा ड्यामसम्मको डेढ किलोमिटर क्षेत्र निजी कम्पनीलाई दिने सम्झौता गरेको हो । ठेक्का सम्झौतापछि डिपिआर निर्माणको काम सुरु हुनेछ । सेती खोंचमा क्यान्टिलिभर पुल, रेस्टुरेन्ट, बाल उद्यानलगायत विभिन्न संरचना बन्नेछन् ।
पटक पटक सार्वजनिक भएका रिपोर्टहरुका अनुसार पोखराको सेतीनदी क्षेत्र र पाताले छाँगो वरपर भौगोलिक जोखिम बढी छ । सेती र पाताले छाँगो नजिक संरचना बनाउनसमेत बन्देज लगाइएको छ । सामान्य संरचना बनाउँदासमेत जोखिम हुने क्षेत्रमा ठूला भवन निर्माण गर्दा सुरक्षित नहुने विज्ञहरु बताइरहेका बेला यति ठूला परियोजना सञ्चालन गर्न लागिएको छ । पहिला अध्ययन गरेर पो सम्झौता गर्नुपर्ने हो । नागरिकको विरोध चर्किरहेका बेला हतारमा यो सम्झौता गरिएबाट पनि शंका उत्पन्न भएको छ । अझ यसका लागि पोखरा महानगरपालिकाले यसका लागि आफ्नै ऐन बनाएको छ । संघको ऐनमा बढीमा ३० वर्षभन्दा बढी अवधिका लागि सानिसा अवधारणामा ठेक्का दिन नमिल्ने स्पष्ट व्यवस्था छ । विशेष परिस्थिति देखाएर ठेक्का थप्नु परे दोस्रो चरणमा २० वर्ष थप्न मिल्ने गरी व्यवस्था मिलाइएको छ । पोखराले सिधै ४० वर्षसम्म ठेक्का लगाउन मिल्ने गरी ठेक्का बन्दोबस्तीको ऐन बनाएर ठेक्का लगाएको छ । यसका पछाडि पक्कै ठूलो खेल छ । यसबारे महानगर बोल्नैपर्छ ।
Related News
सम्बन्धित समाचार
आन्दोलनलाई उत्तेजक नबनाऊ
नेपालको बिजुली भारतले किन्ने सम्झौता
अग्रज पत्रकार पोखरेलको निधन
प्रमको सम्बोधनः कामभन्दा आश्वासन धेरै
त्रिविमा राजनीतिक भागबण्डा अन्त्य गर्ने उद्घोष
hero news full width
मुख्य समाचार
चुमानलाई अर्थ, मनाङेलाई भौतिक पूर्वाधार मन्त्रालयको जिम्मा
हेमराज पहारी स्मृति पुरस्कारबाट सरुभक्त पुरस्कृत
वैशाख ७, २०८१गण्डकी प्रदेश सभाको बैठक अनिश्चितकालका लागि स्थगित
वैशाख ७, २०८१चोटिलो बन्दै गण्डकीको संसदीय राजनीति
वैशाख ७, २०८१पुरानो पोखरा जोगाउन पहल: मेयर आचार्य
वैशाख ६, २०८१सुदुरपश्चिममा सोडारी मुख्यमन्त्री नियुक्त
वैशाख ६, २०८१