केही महिना पहिले राजनीतिक पार्टीहरुका अधिवेशन र महाधिवेशन भएका थिए । ती अधिवेशन महाधिवेशनअन्तर्गत भएका चुनावमा युवाहरु खुब आकर्षित भएका थिए । राजनीतिमा उनीहरुको आकर्षणलाई एउटा सकारात्मक लक्षणको रुपमा लिइएको थियो । पुरानो पुस्ताले गर्दा सरकार सधैं अस्थिर भएको, अस्थिर भएका कारण देश विकास हुन नसकेको आदि इत्यादि कारणले मानिसहरुको ध्यान युवा पुस्तामा गएको सर्वविदित छ । तर स्थानीय तहको चुनावमा युवाहरु के–कति आउँछन्, त्यो निश्चय थिए । अहिले उम्मेदवारहरु सूची प्रकाशित भएपछि प्रष्ट भयो कि ४१ प्रतिशतलाई पनि अन्यथा सम्झनु हुँदैन ।

स्थानीय चुनावमा ४१ प्रतिशत उम्मेदवार भएकामध्ये कतिले जितेर आउँछन्, त्यो प्रतीक्षाको विषय हो । तैपनि यो निश्चय छ कि अधिकांश युवाहरुले विजयको माला पहिरिने छन् । जति धेरै युवाहरुले स्थानीय पालिकाहरुमा प्रवेश पाउँछन्, उति धेरै पुरानाहरु विस्थापित हुने हुन् । युवाहरुमा काम गर्ने उत्साह हुन्छ, उमंग हुन्छ । उनीहरु आँटिला हुन्छन्, स्वच्छ छविका हुन्छन् । केही गरौं भनने भावनाका हुन्छन् । अझ सबभन्दा देशलाई चाहिने अहिले इमानदारिता हो । त्यो इमानदारिता युवाहरुका हुन्छ । हाम्रो देश बिग्रेको भ्रष्टाचारले हो । भ्रष्टाचारमुक्त हुनु अहिलेको आवश्यकता हो । युवाहरुले यो कुरालाई मूल मन्त्रको रुपमा सम्झनु पर्दछ ।

२०४६ सालमा प्रजातन्त्रको पुनर्बहाली भएपछि देशको द्रुत्तर गतिलो विकास हुन्छ भनेर सोचिएको थियो तर भएन । त्यसबेला राजतन्त्र विकासको अवरोधको रुपमा रहेकोले त्यसलाई हटाउनुपर्छ भनियो । जनताले त्यो कुरा पनि माने । राजतन्त्रको अन्त्य भई गणतन्त्र आयो । नयाँ संविधान पनि बन्यो । तर कुनै नेताहरुमा दूरदर्शिता देखिएन । उनीहरु स्वार्थमा डुबे । आफ्नो हितका लागि काम गर्न थाले । उनीहरुको रहन–सहन फेरियो । जीवनस्तर बद्लियो । हेर्दाहेर्दै उनीहरु सम्भ्रान्त परिवारमा गनिन पुगे । हिजो नारायणहिटी एउटा दरबार थियो भने आज काठमाडौंमा धेरै दरबारहरु बने । स्वार्थका कारण एउटा पार्टी पनि पटकपटक टुटफुट भए । विभाजित भए । कुनै सरकार ५ वर्ष टिकेन । यत्तिसम्म कि बहुमत प्राप्त पार्टी पनि ५ वर्ष टिकेन । ती सबै कारणले गर्दा जनताले युवा पुस्तालाई खोजेका हुन् । युवाहरुले उम्मेदवारी त दिएका छन् तर निर्वाचनमा के–कति जितेर आउँछन्, त्यो भने हेर्न बाँकी छ । त्यसको लागि वैशाख ३० गतेसम्म प्रतीक्षा गर्नुपर्नेछ ।