नारायणहिटी दरबार संग्रहालय परिसरको जग्गा भाडामा दिएर रेस्टुराँ बनाउने प्रकरण सेलाउन नपाउँदै लुम्बिनी क्षेत्रभित्र गुरु योजनाअनुसार क्याम्पिङ क्षेत्र भनेर छुट्याइएको ठाउँमा होटल निर्माण गर्न दिने लबिङ सुरु भएको छ । नारायणहिटीमा बतास ब्रदर्सको कम्पनीले रेस्टुराँका लागि निर्माणाधीन संरचना पर्यटन तथा संस्कृति मन्त्री प्रेम आलेको आदेशमा भत्काइएको थियो । तर लुम्बिनीमा उनै मन्त्रीले नेपाल उद्योग वाणिज्य संघका पूर्व अध्यक्ष सुरज वैद्यकी छोरी समाना वैद्य बस्न्यातको कम्पनी संसारा वैलनेसलाई दिन प्रपञ्च मिलाउँदै छन् । उनले हालै लुम्बिनी कोषको अनौपचारिक बैठकमा त्यो कम्पनीसँग विस्तृत विवरण माग्ने निर्णय गरेपछि त्यो कुरा बाहिर आएको हो । त्यो कुरा बाहिर आउनासाथ त्यसको व्यापक विरोध भएको छ ।
लुम्बिनी धार्मिक रुपले पनि संवेदनशील क्षेत्र हो । भगवान् बुद्धको जन्मस्थल भएकोले त्यो पवित्र मानिन्छ । त्यसको गुरुयोजना जापानका प्रख्यात इन्जिनियर केन्जो टाँगाले तयार गरेका थिए । उनकै निर्णय र गुरुयोजनाअनुसार त्यहाँ निर्माण कार्य भईरहेको छ । गुरुयोजना अनुसार क्याम्पिङ क्षेत्रमा खुला आकाशमा बस्न, ध्यान गर्न, टेन्ट टाँगेर बस्न मिल्ने, आगो ताप्दै बस्न (क्याम्प फायर) का लागि यो त्यो ४ विघा जमिन छुट्याइएको छ । अहिले त्यही जग्गामा धेरैको गिद्धे दृष्टि परेकोे छ । अहिले वैद्यको कम्पनीले जे गर्न लागेको छ, त्यो गुरुयोजना विपरीतको योजना हो । गुरुयोजना विपरीत निर्माण कार्य गर्न दिनु हुँदैन । यसमा सबै सजग र सतर्क हुनुपर्दछ ।
गुरुयोजना बिगारेर आपूmखुसी निर्माण कार्य गर्दा निश्चय नै त्यसबाट केही फाइदा होला । तर गुरुयोजना बिगार्नेहरुमध्ये यो कम्पनी पनि एक हो भनेर औंला तेस्र्याउँदा त्यसको प्रभाव पछि के पर्ला? त्यो सोच्नुपर्ने कुरा हो । फेरि त्यो कम्पनीलाई लुम्बिनी विकास कोषले अपारदर्शी किसिमले जे–जसरी दिन लागेको छ, त्यसो गर्नु नै भित्र केही लेनदेन भएरै हो । त्यसरी लेनदेन गरेर गुरुयोजना विपरीत कार्य गर्न दिँदा त्यसको बाछिटा सम्बन्धित सबैलाई लाग्न सक्छ । पवित्र स्थल लुम्बिनीमा मानिसहरु तीर्थ यात्रा गरेर पुण्य सञ्चय गर्न जान्छन् । तर हामी त्यही ठाउँमा गएर अपारदर्शी किसिमले लेनदेन गर्छौं, अनियमित किसिमले कागजपत्र मिलाउँछौं र गुरुयोजना बिगार्छौं भने त्यसको प्रभाव र परिणाम के होला? लुम्बिनीमा यसो–तेसो गर्नु मात्र मौलिक कुरा मात्र होइन, धार्मिक कुरा पनि हो । धार्मिक कुरा कसैले देख्यो कि देखेनन् भन्ने सँग मात्र सम्बन्ध हुँदैन । यो मनभित्रको कुरा पनि हो । बाहिर अरुलाई छल्न सकिन्छ, तर आफ्नै अन्तरमनलाई कसरी छल्ने? यो पाप र पुण्यको कुरा पनि हो । अरुभन्दा लुम्बिनीको यो प्रकरण छुट्टै भएकोले हामी सम्बद्धसँग एकपटक छातीमा हात राखेर निर्णय गर्न आग्रह गर्दछौं ।