नेपालको राजनीतिमा यो दुर्भाग्य नै भएको छ कि पार्टी फुट्ने रोगले हाम्रो नेताहरुलाई कहिल्यै छोडेन । पार्टी फुट्दा त्यसको असर विकास, निर्माणलगायत सरकारको गठन र सञ्चालनमा के–कस्तो पर्दछ, त्यो उनीहरुलाई थाहा छ । थाहा हुँदा हुँदै पनि तिनीहरु फुट्छन्, फुट्न चाहन्छन् । यो अचम्म र दुखलाग्दो कुरा छ । गत वर्ष चामत्कारिक रुपले एक भएको नेपाल कम्युनिस्ट पार्टी (नेकपा) फुट्यो र एमाले, माओवादी केन्द्र र एकीकृत समाजवादी पार्टी बन्यो । त्यसको असर र प्रभाव कहाँ कसरी पर्‍यो, त्यो सबैलाई थाहा छ । यतिसम्म कि त्यो फुटले छिमेकी चीनलाई समेत चिन्तित बनायो । जसको लागि त्यहाँका नेताहरु बराबर आएर एकताको प्रयास गर्नु परिरहेछ । एकातिरको स्थिति त्यस्तो छ भने अर्कोतिर अहिले जनता समाजवादी पार्टी विभाजनको संघारमा पुगेको छ । कुनै चमत्कार भएन भने यो साता तिनीहरुको विभाजन निश्चित छ ।

जनता समाजवादीका अध्यक्ष बाबुराम भट्टराईको आपसी विवाद उत्कर्षमा पुगेको छ । तिनीहरु फुटको परिणाम नराम्रो हुन्छ भन्ने पक्षमा छैनन् । फुट्नुमा नै आफ्नो कल्याण देखेका छन् । फुटको रोगले तिनीहरुलाई यत्ति ग्रसित पारेको छ कि यादव पक्षले वीरगञ्जमा र भट्टराई पक्षले काठमाडौंमा आफ्ना केन्द्रीय स्तका नेताहरुको बैठक बोलाएका छन् । त्यसरी आ आफ्नो भनेर बैठक बोलाउनु नै फुट्नका लागि निहुँ खोज्नु हो । त्यति ठूल्ठूला नेताहरु पहिले के हेरेर मिले के भनेर मिलेर अहिले के भनेर छुट्टिन खोजिरहेका छन् यो सर्वसाधारणले बुझ्न नसकिने कुरा भएको छ । पार्टीमा तिनीहरुका आन्तरिक अरु नेताहरु पनि छन्, तिनीहरु के हेरेर बसिरहेछन्, मिलाउने प्रयास किन गर्दैनन्, यो अनौठो कुरा भएको छ ।

जनता समाजवादी यसअघि पनि विभाजित भएको थियो । विभाजित भएर लोकतान्त्रिक समाजवादी बनेको छ । यसअघि २०७६ सालमा तत्कालीन संघीय समाजवादी फोरम र नयाँ शक्ति पार्टी नेपालबीच एकता भएर समाजवादी पार्टी बनेको थियो । समाजवादी पार्टी २०७७ मा राष्ट्रिय जनता पार्टीसँग मिलेर जनता समाजवादी बनेको हो । जनता समाजवादीबाट अब के पार्टी बन्छ, त्यो भन्न सकिन्न तर बन्ने कुरा निश्चित प्राय छ । डा. भट्टराईले नयाँ पार्टीको नाम र रुपरेखा तयार गरेको बुझिन्छ । उनले माओवादी छोड्दा एउटा वैकल्पिक पार्टी बनाउने उद्देश्यले पार्टी छोडेका थिए । उनले एमाले र कांग्रेसको वैकल्पिक पार्टी बनाउन धेरै यता र उता गरे, तर जति उनले यताउता गरे, उति उनका साथीहरुले उनलाई छोड्दै गए । यस पटक विभाजन भएमा केही महत्वपूर्ण नेताहरुले उनलाई छोड्ने निश्चित छ । शायद यताउता लाग्दा लाग्दै उनी पनि हैरान भएको हुनुपर्दछ । त्यसैले आजभोलि उनले अब आफ्नो पुस्ता कार्यकारी पदमा बस्नु हुँदैन भन्न थालेका छन् । यो अभिव्यक्तिले उनको भविष्यको केही न केही संकेत गर्दछ ।