राजनीतिक पार्टीहरुले स्थानीय तहको आसन्न निर्वाचनलाई दृष्टिगत गरेर आ–आफ्नो घोषणा पत्र, प्रतिबद्धतापत्र संकल्पपत्र आदि जारी गरेका छन् । ती पार्टीहरुले जारी गरेका घोषणा पत्रहरु विगतका तिनीहरुका घोषणा पत्रसँग सँगै राखेर हेर्दा हाम्रा नेताहरु कति हावादारी कुरा गर्दा रहेछन् भन्ने कुरा प्रष्ट हुन्छ । तिनीहरुको हिजोका घोषणापत्र पढ्दा र तिनीहरुका प्रतिनिधिहरुले गरेका कामहरु हेर्दा तिनीहरु आफैं लज्जित हुनुपर्ने अवस्था छ । त्यसरी लज्जित हुनुपर्ने अवस्था आएकाले होला तिनीहरुले यसपटकको घोषणापत्र हिजोको जस्तो असम्भव कार्यहरु गर्ने र धेरै सपना बाँड्ने काम त्यत्ति धेरै गरेको भने देखिएन । तैपनि अहिलेको घोषणापत्र पनि व्यावहारिक छैनन् । निर्वाचित जनप्रतिनिधिहरुले गर्न सक्छन् भन्ने छैनन् । सपनाका कुरा अहिले पनि धेरै छन् ।
घोषणापत्रमा सामाजिक महामारीको रुपमा फैलिएको भ्रष्टाचार हटाउने कामलाई महत्व दिएको देखिएन । अख्तियार दुरुपयोग निवारण आयोगले पटक–पटक स्थानीय तहमा भ्रष्टाचार र अनियमितता बढेको टिप्पणी गरेपछि त्यतातिर नेताहरुको ध्यान जानु पर्दथ्यो । पालिकाहरुले आन्तरिक प्रशासन सुधार्ने चुस्त र फुर्तिलो पार्न सके सेवाग्राहीलाई सुविधा हुने र विकास निर्माणको काम छिटो छरितो किसिमले सम्पादन हुन जान्छ । त्यसमा मितव्ययिता भए त्यो उदाहरणीय हुन जाने देखिन्छ । घोषणा पत्रमा वितरणका कुरा धेरै गरेर मतदाताहरुलाई लोभ्याउने काम गरेको देखिन्छ । तर रोजगारीको सिर्जना गर्ने, उत्पादन बढाउने काममा जोड दिएको देखिएन । स्थानीय तहको विशेषता के–के हुन् त्यसको पहिचान गर्ने, शक्ति र सामथ्र्य के छ, त्यो हेरेर कार्यक्रमहरु राख्ने गरिएमा त्यस्तो कार्यक्रम सफल हुन्छ ।
घोषणापत्रमा अझ पनि सपनाका कुरा छन् । सपनामा मात्र हामी बाँच्न सक्दैनौं । हामी बाँच्नु पर्ने यथार्थ धरातलमा हो । व्यवहारमा हो । हिजोको जस्तो आकाशको तारा खसाल्ने कुरा नगर्नु नै बेस हुन्छ । पोखरा महानगरपालिकाजस्तो साधन र स्रोत भएको संस्थाले डम्पिङ साइट हटाएर नयाँ ठाउँ खोज्न सकेन । बसपार्कको अवस्था दयनीय छ । त्यसलाई कसैले केही गरेन । फेवाताल स्वच्छ, सफा राख्ने, त्यसको संरक्षण गर्ने भनेर धेरै वर्षदेखि पार्टीहरुको घोषणापत्रमा उल्लेख थियो । तर त्यो विषयमा कसैले ठोस काम गरेन । खुब धेरै काम देखाउनेले पनि समिति गठन गरी बसे । जति समिति गठन ग¥यो उक्त फेवातालको क्षेत्रफल घट्दै गएको छ । यो बिडम्बनाको कुरा भएको छ । यस्तो अन्यत्र पनि धेरै ठाउँमा भएका छन् । घोषणापत्रमा लेखेको र गर्न सकिने यस्ता धेरै काम स्थानीय तहले नगरेका धेरै उदाहरण छन् । पदाधिकारीहरु प्रशासनको जञ्जालमा मात्र फस्दा त्यसको परिणाम के हुन्छ भन्ने यी केही उदाहरण हुन् । त्यसकारण घोषणापत्र यथार्थमा आधारित हुनुपर्दछ र कार्यान्वयन गर्न सकिने किसिमको हुनुपर्दछ ।
Related News
सम्बन्धित समाचार
आन्दोलनलाई उत्तेजक नबनाऊ
नेपालको बिजुली भारतले किन्ने सम्झौता
अग्रज पत्रकार पोखरेलको निधन
प्रमको सम्बोधनः कामभन्दा आश्वासन धेरै
त्रिविमा राजनीतिक भागबण्डा अन्त्य गर्ने उद्घोष
hero news full width
मुख्य समाचार
स्वदेश फर्किए कतारी अमिर
कतारका अमिरको भ्रमणसम्बन्धी खबर प्राथमिकतामा, विपिनको रिहाइ ‘मुख्य विषय’
वैशाख १२, २०८१रोजगार खोज्दै मेलामा
वैशाख १२, २०८१कतारी अमिरलाई ‘रुद्रकली’ र ‘खगेन्द्रप्रसाद’ !
वैशाख ११, २०८१फेवातालमा दुर्घटनामा परेका ५ जनाको उद्धार
वैशाख ११, २०८१लोकतन्त्रका १८ वर्ष : लोकतन्त्रले छोएन लोकलाई
वैशाख ११, २०८१