पर्यटन, संस्कृति तथा नागरिक उड्डयन मन्त्री प्रेमबहादुर आलेले आफ्नै मन्त्रालयमा आयोजित पत्रकार सम्मेलनमा नेपाल वायुसेवा नियमसँग पर्याप्त जहाज नहुनु बिडम्बना हो भन्दै निगमलाई जहाज थप्न सहयोग गर्ने बताएका छन् । पर्यटन मन्त्रीको त्यो आश्वासनले निगममा एक किसिमको खुुुसी छाएको छ । नेपाल वायुसेवा निगमसँग कर्मचारी छन्, प्राविधिक छन् तर जहाज पर्याप्त नभएका कारण उनीहरुले काम पाएका छैनन् । निगमको यस्तो अवस्थामा विभागीय मन्त्रीले त्यस्तो आश्वासन दिनु सकारात्मक कुरा हो । धेरै पर्यटन मन्त्रीहरु आए तर उनीहरुले निगमलाई सुधार्नुभन्दा निगमलाई दुहुनो गाई बनाएर त्यसबाट फाइदामात्र उठाए । केहीले निगमलाई सुधार्न नसकिने भन्दै प्राइभेट लिमिटेड कम्पनी बनाएर बेच्ने विचार गरेभने कतिपयले विदेशीलाई दिने विचार पनि गरे ।
नेपाल वायुसेवा निगम नेपालको सबभन्दा पुरानो हवाई कम्पनी हो । राष्ट्रिय ध्वजावाहक कम्पनी भएकाले यसको छुट्टै महत्व छ तर त्यो महत्वलाई सरकारमा बस्नेहरुले समेत बुझिदिएनन् । केहीले बुझे तर बुझ पचाए । वायुुसेवा निगमजस्तो ठूलो कम्पनीमा वायुसेवासम्बन्धी ज्ञान नै नभएका व्यक्तिलाई बोर्डमा राखे । निगम कहिले भागबन्डाको सिकार भयो भने कहिले भ्रष्टमन्त्रीको हातमा पिल्सिनु पर्‍यो । भ्रष्टचारका अनेक काण्डहरु भए । तिनीहरुमध्ये केही बाहिर पनि आए तर कसैलाई कारबाही भएनन् । जसले गर्दा निगम घाटामा गयो । ऋणमाथि ऋणको भारी बोक्नुपर्‍यो । निगम स्थापना भएकै वर्षमा स्थापना भएका विदेशी कम्पनीहरुले दर्जनौं जहाज थपेर अन्तर्राष्ट्रिय प्रतिस्पर्धा गर्दै छन् भने नेपाल वायुसेवा निगम मन्त्रीले विमान थप्ने आश्वासनमात्र दिँदा पनि खुसी हुनुपर्ने अवस्थामा पुगेको छ । यसैबाट यसको स्थिति प्रष्ट पार्दछ ।
निगममा बोइङकाण्ड भयो । वाइडबडी काण्ड भयो । संसदीय लेखा समिति, अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोगले त्यसका फाइल हेरे, अपराधीहरु देखे भ्रष्टाचारीहरु चिनिए पछि तिनीहरुले फाइल नै बन्द गरे । यत्तिसम्म कि बिना प्राविधिक सल्लाह चीनबाट दुइटा जहाज किनेर ल्याए र दुइटा उपचार दिए । ती कुनै पनि जहाज केही महिना पनि चलेनन् । हाम्रा ठूलाबडा सरकार प्रमुखहरु वैदेशिक भ्रमणमा जाँदासमेत राष्ट्रिय ध्वजावाहक जहाज प्रयोग नगरी निजी कम्पनीको जहाजमा जान्छन् । तर पारिवारिक प्रयोग आदिमा निगमको जहाज प्रयोग गर्छन् । तिनीहरु टिकटको भुक्तानीसम्म दिँदैनन् र बोर्डमा राखी मिनाहा गराउँछन् । एकातिरको स्थिति यस्तो छ भने अर्काेतिर मन्त्री, नेताहरु पाइलटको सेडु अनुसार जानुभन्दा उडेको जहाजलाई आपूm खुसी अन्तै जान लगाउँछन् । त्यसरी जहाज दुर्घटना भएको पनि उहादाहरण छन् । नेपालमा यस्तो चलन भएकाले पनि युरोपतिर नेपाली जहाजलाई प्रवेश गर्न रोक लगाइएको छ । हाम्रो वायुसेवा निगम किन फस्टाउन सकेन भन्ने यो सानो विवरणमात्र हो । यस्तो धेरै कुरा छन् जसले निगमलाई सेतो हात्ती भनेर त्यसलाई राख्नु उचित छैन भन्ने गरेका छन् । यी सबैको परिप्रेक्ष्यमा पर्यटनमन्त्री आलेले निगमलाई जहाज थप्ने सहयोग गर्ने जुन वचनबद्धता जनाएका छन् । त्यो ठूलो कुरा हो । त्यसलाई छिट्टै कार्यान्वयन गर्नु आवश्यक छ ।