गण्डकी प्रदेश सभाको विशेष अधिवेशन अहिले अनिश्चितताको भुमरीमा रुमलिएको छ । मुख्यमन्त्री पृथ्वीसुब्बा गुरुङविरुद्ध दर्ता भएको अविश्वास प्रस्ताव छिनोफानो गर्न डाकिएको विशेष अधिवेशन दलबीचको विवादका कारण रोकिएको छ । अविश्वास प्रस्तावमा मतदान हुने दिन वैशाख १५ गते जनमोर्चाका सांसद अनुपस्थित भएपछि सोही दलकी सचेतकले दिएको निवेदनका आधारमा सभामुखले बैठक अनिश्चितकालका लागि स्थगित गरे । अहिले यही विषय नै विवादको चुरो बनेको छ । मुख्यमन्त्री र उनका मन्त्रीहरुमात्र होइन सत्ताधारी दलका सांसदहरु सभामुखले गम्भीर गल्ती गरेको भन्दै आरोपमा उत्रेका छन् । सभामुखले राजीनामा दिनुपर्ने नत्र महाभियोग लगाउनेसम्मका प्रंसग उनीहरुले निकालेका छन् । कार्यव्यवस्था परामर्श समितिको बैठकमा छलफल नै नगरी एकाएक संसद बैठक स्थगित गर्नुलाई सत्तापक्षले सभामुख कतैबाट ‘प्रयोग’ भएको भन्दै आएको छ । सभामुखले भने सांसद हराएको भन्दै गम्भीर प्रकृतिको निवदेन आएपछि चालिएको तात्कालिक कदम भनेका छन् ।
जनताबाट निर्वाचित सांसदहरुले निर्बाधरुपमा छलफल गर्ने, कानुन बनाउने थलो हो संसद । यसलाई चलाउनका लागि एकातिर ऐन कानुनको चाङ हुन्छ भने अर्कोतिर संसदीय अभ्यास । कानुनमा नलेखिएका कतिपय विषयलाई सभामुखले स्वविवेकका आधारमा काम कारबाही अगाडि बढाउन सक्छन् । विश्वभरमा चल्दै आएका संसदीय अभ्यासलाई पनि अनुशरण गर्न सकिन्छ । तर सभामुखले विशेषाधिकार प्रयोग गर्दा उनले विवेक भने पु¥याउनै पर्छ । कुनै दल विशेषभन्दा माथि उठेर उनले भूमिका निर्वाह गर्नुपर्ने हुन्छ । गण्डकीको सन्दर्भमा सभामुखले पक्कै विवेक पु¥याएरै काम गरेका होलान् भन्न सकिन्छ । सरकारमा सहभागी हुँदिन भनेको दलका एकजना सांसद ‘हराउनु’ लाई उनले संवेदनशील रुपमा लिए । सांसद हराउनुमा मुख्य भूमिका कसको छ भन्ने त अहिलेसम्म खुलिसकेको छैन । केही अनुमान गर्न सकिए पनि ढुक्क भएर आरोप लगाउन भने कठिन नै छ ।
यही चालका विवाद बढ्दै जाने हो भने संसदको विशेष अधिवेशन यसै अलपत्र पर्नेछ । यसलाई टुंगो पु¥याउने जिम्मा कसको छ ? पहिलो त संसद बैठक चलाउने जिम्मेवारी सभामुखकै हो । त्यही जिम्मेवारीका आधारमा उनले वैशाख २० गते कार्यव्यवस्था परामर्श समितिको बैठक डाके । अनि २१ गते सर्वदलीय बैठक पनि बोलाए । यो कदमले संवादहीनता तोडिए पनि समस्याको गाँठो भने फुकाउन सकेको छैन । दोस्रो, प्रदेशको कार्यकारी भूमिकामा रहेका मुख्यमन्त्रीले पनि यसमा जिम्मेवारी लिनुपर्छ । किनभने उनी अभिभावक हुन् । परिवारका अरु सदस्यले गल्ती गरेकै भए पनि उनीहरुलाई सम्झाउने जिम्मेवारी त घरमुलीको हो नि । तेस्रो, प्रमुख प्रतिपक्षी दल र अविश्वासको प्रस्तावमा हस्ताक्षर गर्ने दलहरुको पनि त दायित्व हो नि समस्या समाधान गर्ने । किनभने अविश्वासको प्रस्ताव दर्ता भएकै कारण हो नि समस्या सिर्जिएको । तर केन्द्रमा सिर्जित घटनाक्रम र प्रधानमन्त्री ओलीले चालेका कदमहरुको असर प्रदेशमा पनि परेको छ । एकाएक प्रदेश प्रमुखलाई हटाउनु भनेको कुनै अप्रत्यासित कदमलाई सहज बनाउन त होइन भनेर शंका पनि गर्न थालिएको छ । खेल जस्तोसुकै होस्, संसदलाई अब बन्धक नबनाऊ, निकास खोज दलहरु ।
Related News
सम्बन्धित समाचार
आन्दोलनलाई उत्तेजक नबनाऊ
नेपालको बिजुली भारतले किन्ने सम्झौता
अग्रज पत्रकार पोखरेलको निधन
प्रमको सम्बोधनः कामभन्दा आश्वासन धेरै
त्रिविमा राजनीतिक भागबण्डा अन्त्य गर्ने उद्घोष
hero news full width
मुख्य समाचार
चोटिलो बन्दै गण्डकीको संसदीय राजनीति
पुरानो पोखरा जोगाउन पहल: मेयर आचार्य
वैशाख ६, २०८१सुदुरपश्चिममा सोडारी मुख्यमन्त्री नियुक्त
वैशाख ६, २०८१प्रेमील गजलकारको भावपूर्ण बिदाइ
वैशाख ५, २०८१अधिवेशन आह्वानप्रति कांग्रेसको आपत्ति, द्वन्द्व निम्तिन सक्ने चेतावनी
वैशाख ५, २०८१गण्डकी प्रदेश सभाको अधिवेशन आह्वान
वैशाख ५, २०८१