नेपालमा विमानस्थलको आवश्यकताबारे धेरै ठाउँबाट आवाज उठ्ने गरेको छ । नेपालको भौगोलिक स्थिति हेर्दा पनि धेरै ठाउँमा विमानस्थल बनाउनु पर्ने देखिन्छ । केही स्थानमा विमानस्थल बनेका पनि छन् । विमानस्थल निर्माणले त्यस ठाउँको विकासमा केही सघाउ पुगेको छ । थोरै भए पनि त्यस ठाउँको सामाजिक र आर्थिक प्रक्रिया चलायमान भएका छन् । तर सबै ठाउँमा त्यस्तो छैन । केही विमानस्थल बनेका छन् तर त्यहाँ जहाज जाँदैनन् । विमानस्थल प्रयोगहीन छन् । केही विमानस्थल चालु त छन् तर घाटामा छन् । सरकारले केही हप्ता पहिले सार्वजनिक गरेको तथ्यांकअनुसार कम्तीमा १५ विमानस्थल घाटामा छन् । त्यसमध्ये अहिले अन्तर्राष्ट्रियस्तरको सिद्धार्थ नगरको गौतमबुद्ध विमानस्थल र पोखराको विमानस्थल थपिएका छन् ।

गौतमबुद्ध विमास्थल र पोखराको अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलबारे अहिले धेरै चर्चा परिचर्चा भइरहेका छन् । यी विमानस्थल निर्माण गर्ने बेलामा अधिकांशले विमानस्थलको आवश्यकता र औचित्यबारे धेरै कुरा भनेका थिए । तर अब निर्माण कार्य पूरा भएर चालु अवस्थामा पुगेपछि त्यसबारे टीका टिप्पणी सुरु भएको छ । केही शीर्षनेताले समेत ती विमानस्थलको औचित्य नभएको कुरा बताउन थालेका छन् । नेताहरुको त्यस्तो प्रतिक्रियाले स्थानीयवासी र ती विषयमा काम गर्नेहरुमा खिन्नता आउने गरेको छ । अर्बौ रकमको लगानीमा तयार भएका ती विमानस्थलको नकारात्मक टिप्पणी राष्ट्रकै लागि घातकसिद्ध हुन्छ । यस्तो विकासको काममा सबैले सकारात्मक सोच राख्नु पर्दछ । त्यसको सम्भावना के कस्तो छ, त्यो हेरेर सुझाव दिनु पर्दछ ।

गौतमबुद्ध विमानस्थल मुख्यतः २ कुरालाई ध्यानमा राखेर निर्माण गरिएको हो । जसमध्ये भगवान् बुद्धको जन्मस्थल पवित्र लुम्बिनीमा विश्वभरका बौद्ध तीर्थयात्रीहरु आउने अपेक्षा गरिएको छ । तीर्थ यात्रीहरु आउन पनि सक्छन् । तर त्यसको प्रचार राम्ररी गरिएको छैन । अर्को बृहत्तर लुम्बिनीको अवधारणाअनुसार कपिलवस्तु, रुपन्देही र नवलपरासीमा जे जसरी बनाउनु पर्ने हो, त्यतातिर कसैरले ध्यान दिएको छैन । साथै नेपाल आउने र नेपालबाट जाने विमानलाई भारतले अनुकूलको रुट नदिएबाट पनि अप्ठेरो आएको छ । जहाँसम्म पोखरा अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलको कुरा छ, त्यो अहिलेसम्म घरेलु उडानमै खुम्चिएर छ । नाम अनुसारको काम भएको छैन । यसको मार्केट खोज्नेतर्फ कसैको ध्यान गएको छैन । भएन–भएन भन्नुभन्दा व्यावहारिक अड्चन के–कसरी हटाउने ? त्यतातिर ध्यान दिनु आवश्यक छ ।