राजनीतिक बहस चरम उत्कर्षमा छ । केही वर्ष वा महिनामा नै राजनीति फरक धार तयार गर्ने सम्भावना बढेको छ । राजनीति आज सिद्धान्तको आधारमा नभई पार्टीगत र स्वतन्त्रबाट व्यक्तिगत रुपमा जितेर आउनेबीच द्वन्द्व देखिँदै छ । भन्न सकिन्नँ, हिजो सत्तामा हुँदा संसद् विघटन गरेर आफू सही छु भन्ने आजको संसद्मा रहेको प्रमुख विपक्षले जुनसुकै तरिकाले संसद विघटनको अवस्था सिर्जना गर्न सक्छ । भर्खरै बजेट पास गर्ने क्रममा सरकार जेनतेन बचेको छ, प्रतिपक्षले त सरकार ढाल्नै खोजेको हो । त्यसैले सरकार जुनसुकै बेला ढल्न सक्छ । त्यतिखेर चुनावमा जानुपरेमा के कसरी जाने भन्ने सबाल पनि छ । आजको नेपालको संविधान प्रमुख रुपमा दलगत अस्तित्वको रुपमा स्थापित छ । त्यसमा स्वतन्त्र रुपमा पनि कुनै व्यक्ति जनताको मत लिएर जितेर आउन सक्ने संवैधानिक व्यवस्था मौजुदा रहेको स्पष्ट हुँदाहुँदै दलीय पक्षले निर्दलीय वा स्वतन्त्रलाई र स्वतन्त्रले दलहरूलाई गलाउने प्रयास गरिरहेको आभास भइरहेको छ । तर दुवैको आधार र बल जनता नै हुन् । स्वतन्त्रको नबुझिने पक्ष, के स्वतन्त्र जनप्रतिनिधिबाट जितेर आउने व्यक्ति सधैं स्वतन्त्र भएर रहन सक्छ ? अर्काे चुनाव जहिले होला त्यो वेलामा पनि ममात्र जितेर आएर पनि काम गर्न एक्लै सक्छु भन्ने हो वा बिस्तारै संगठित गर्दै अन्तत दल नै खोल्ने हो वा कुनै दलमा मिसिने र शक्ति आर्जन गर्ने? अब सोच्ने बेला भयो कि ।

सधैं एक सिट जिताए पनि नेमकिपा वा जनमोर्चा जस्तो भएर देशमा के परिवर्तन ल्याउन सक्छ र खै

सुदूर भविष्यसम्म एक्लै रहन मुस्किल पर्ला कि? हुन त जनता नै मेरा शक्ति र सहारा हुन्, जे गर्छन् जनताले गर्छन् भन्दै गर्दा कुन स्थान, तह र समयसम्म जनताले साथ दिने भन्ने पनि होला । जनप्रतिनिधि प्रमुखलाई सहयोग छिनछिनमा चाहिन्छ । हाम्रो जस्तो प्रणाली पूर्णरुपमा स्थापित नभएको समाज र राजनीतिक व्यवस्था भएको देशमा कार्यकारी वा पदाधिकारीको सहयोगबिना पद्धति बसाउन पनि गाह्रो छ एक्लैले । पछिल्लो चुनावमा स्थानीय निकायबाट एकल प्रयासमा चुनाव जितेर कार्यकारी प्रमुख भएका जनप्रतिनिधिप्रति आजका मितिसम्म राम्रो धारणा पाइन्छ जनताको तहमा । तर त्यसका बाबजुद यो उनीहरूको पुँजीलाई भविष्यसम्म कसरी बचाएर राख्ने भन्ने चुनौती भने अवश्य छ । यसप्रति ध्यान दिइएन भने उनीहरूको स्खलन निश्चित छ । यसरी हेर्दा रवि लामिछनेले अथवा राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टी गठन गरेर बुद्धि पुर्‍याएको देखिन्छ । त्यसैले आज बिस सिटसहित संसदमा छ । हुन त उसका थुप्रै विवादहरू छन् । भोलिका दिनमा यो थप बल्झिन सक्छ र पार्टीलाई थप क्षति नहोला भन्न सकिन्नँ । यस सन्दर्भमा पुराना पार्टिहरू पनि स्थापना कालदेखि नै विवादित अवश्थाबाटै गुज्रँदै विभिन्न उतारचडाव भोग्दै आएको इतिहास छ । पछिल्लो चरणमा पनि हामीले देख्दै पनि आएका छौं । यो नेपालको सन्दर्भमा र विश्व इतिहासमै नौलो पक्ष होइन । जेहोस् उसले देशको संविधान र राजनीतिक परिवेशअनुसार गरेको छ । स्वतन्त्र व्यक्तिहरूले के भोलि देशमा निर्दलीय व्यवस्था ल्याउन खोजेको हो? होइन भने अब अन्य दलबाट असहयोग हुन थालिसक्दा पनि संगठित भई यो निर्वाचित अवधिलाई सफल बनाउने र आगामी चुनाव दलीयरुपमा लड्ने गरी तयारी सुरु गर्ने बेला भएन र ? यदि यो सुरु गरिएन भने पछि पछुताउने समय नआउला भन्न सकिन्न । जनता छ भनेर मख्ख नपर्दा राम्रो होला । ल, जनताले जिताएछ भने पनि वा सधैं एक सिट जिताएछन् भने पनि नेपाल मजदुर किसान पार्टी (नेमकिपा) वा जनमोर्चा जस्तो भएर बसेर मात्रै देशमा के परिवर्तन ल्याउन सक्छ र खै ? त्यस्तै कार्यकारीभित्र आफू एक्लो अरु सबै सदस्यहरू अर्काेतिर भएमा एक्लो बृहस्पति झुटो पनि हुनसक्छ होइन, यसको लागि सोच्न परेन र ?