पोखरा। बागलुङ निसिखोलाका राज लोप्चन तामाङ उमेरले किशोर नहुँदै बावुआमाले संसार छोडेर गए । डिलबहादुर र मीना लोप्चन दम्पतीका २ भाइ छोरा र छोरीमध्ये राज कान्छा हुन् । राज मात्र ११ वर्षको छँदा आमा र १८ वर्षको छँदा बावुले छोडेर गएका हुन् । दाइले पनि उमेरले २६ वर्ष लाग्दानलाग्दै मिर्गौला समस्याका कारण संसार छोडेपछि बहिनीको स्याहारसुहार गर्ने जिम्मा उनकै काँधमा आइपर्‍यो ।

मलेसिया जादा सग्लै गएका उनी मेडिकलको रिपोर्टले छाँगाबाट खसेझै भए । रिपोर्टमा दुवै मिर्गौला सुकेको देखियो ।

हातमुख जोर्न धौ धौ भयो । पोखरामा ज्याला मजदुरी गरी बस्ने साहिँला बा रुपालालसँगै उनी पोखरा झरे । केही महिना साइला बासँगै ज्याला मजदुरीको काम गर्न थाले । बहिनीको पढाइमा ध्यान दिन थाले । नेपालमा गर्ने ज्याला मजदुरीले आफू पालिन र बहिनीको खर्च पु¥याउन उनलाई सकस प¥यो । अनि योजना बनाए, विदेश जाने ।

कक्षा ७ सम्ममात्र पढेका राजले विदेश जानकै लागि सेक्युरिटीको तालिम पनि लिए । तालिम लिँदै प्रोसेस गरिरहेका उनको गएको कात्तिकमा उड्ने गरी भिसा झ¥यो । उनको मनमा अब विदेश गएर, पैसा कमाएर केही गरौंला भन्ने सोच पलायो । गएको वर्ष कात्तिकमा तिहार मनाइवरि २७ वर्षीय राज मलेसियातिर उडे ।

मलेसिया पुगेर सुरुमा मेडिकल गराए । जादा सग्लै गएका उनी मेडिकलको रिपोर्टले छाँगाबाट खसेझै भए । रिपोर्टमा दुवै मिर्गौला सुकेको देखियो । त्यसपछि कम्पनीले ‘बस्छस् कि जान्छस् ?’ भनी प्रश्न तेर्सायो ।

बाबुआमा र दाइ गुमाउँदाको पीडा एकातिर थियो भने अर्कोतिर रोग लागेको थाहा पाएपछि उनी इन्तु न चिन्तु बने । उपचार गराउँदै काम गर्ने निर्णय गरेँ । करिब ७ महिना काम गर्दा कुनै समस्या देखिएन । ७ महिनाको अन्तरालपछि शरीरमा केही गाह्रो भएको महसुस भयो । त्यो बेला कोरोनाले संसार घेरिसकेको थियो अनि नेपाल फर्कन्छु भन्दा आउनसक्ने अवस्था रहेन । उनी काम गर्न नसक्ने अवस्थामा पुगे । त्यति हुँदा नि कम्पनीले उनको रोगको कुनै सुनुवाइ गरेन ।

यता, नेपालमा लकडाउन चलिरहेको थियो । उता मलेसियामा उनको किड्नी झन्–झन् सुक्दै थियो । उनी त्यो समय निकै आत्तिए । बाहिरी शरीरमा कुनै समस्या नदेखिए पनि भित्री रुपमा साह्रै महसुस भयो । उतै उपचार गराउँदै बसेका उनी नेपालमा लकडाउन केही खुकुलो भएपछि तिहार मनाउने गरी नेपाल आए । नेपाल आउँदा र उतै उपचार गर्दा ७ महिना कमाएको रकम सकिइसकेको थियो ।

नेपाल झर्ने बित्तिकै चेक गर्न किड्नी सेन्टर पुगे । त्यहाँको रिपोर्ट पनि दुवै मिर्गाैला सुकेको भन्ने नै आयो । केही दिन काठमाडौंमै उपचार गरी भएको पैसा सकिएपछि जन्मघर बागलुङको निसीखोला ७, कुडुले हानिए । पोखराहुँदै मलेसिया पुगेका राजको गाउँ फर्किनु एकमात्र कारण थियो–आफ्नो कारण साहिँला बाको परिवारलाई गाह्रो नहोस् ।

तिहारको बेला नेपाल फर्केका उनी गाउँमा देउसीभैलो हेर्न व्यस्त भएकै बेला स्वास्थ्यमा गम्भीर समस्या देखियो । उनको नाकमुखबाट रगत आयो । तत्काल बुर्तिबाङ चेक गर्न गए । त्यसपछि भोलिपल्टै काठमाडौंको टिचिङ हस्पिटलमा भर्ना गरियो । त्यहाँ जाँच गर्दा दुवै मिर्गौला खराब भएको रिपोर्ट आयो । चिकित्सकले डायलासिस गर्न सल्लाह दिए । उनी ऋण खोजेरै हस्पिटलको साढे २ लाख रुपैयाँ तिरेको अंकल मीनबहादुर लोप्चनले जानकारी दिए ।

करिब १५ दिन काठमाडौं बसाइँपछि पोखरा फर्किएर नियमित डायलासिस गराउन थाले । पोखराको लेकसिटी हस्पिटलमा डायलासिस गर्दा एक पटकको करिब ३ हजार खर्च हुन्छ । अहिलेसम्मको खर्च विदेशमा भएका साथीभाइले पठाएको सहयोगले धानेको उनका अंकल मीनबहादुरले बताए । ‘रकम सकिँदै जाँदा समस्या पर्न थालेको छ । कसरी रकम जुटाउने, कसरी खर्च धान्ने, पिरलोले सताउन थालेकाले सहयोगका लागि हात फिजाउनुको विकल्प छैन,’ मीनबहादुर भन्छन् । रकम जम्मा हुन सके मिर्गौला प्रत्यारोपण गर्ने उनको भनाइ छ । उपचार खर्च जुटाउन यतिबेला राज स्वयं र उनका आफन्तले सहयोगको अपील गरेका छन् ।